Zaterdag 

Op de steiger ontmoet ik eerst Linda, wat een schatje is dat. Ik krijg een “morgenknuffel” Ze is net een moeder voor de grote groep kerels en zorgt echt dat er je aan niets ontbreekt.

Ze vraagt aan ons of er nog boodschappen nodig zijn die ze dan met de auto gaat halen in een iets verder gelegen piepklein supermarktje.
Raffie is druk met het regelen van allerlei zaken en weer kan ik niet anders zeggen dan dat de organisatie en uitvoering van het toernooi perfect geregeld zijn.
We gaan weer naar de plek waar we al eerder een super kabeljauwfeestje hebben gehad. Het is op de kaart die we van Raffie hebben gehad nummertje 6 maar ik heb thuis een kaart besteld in Rotterdam en daar ben ik met een speciaal zeekaarten computerprogramma de  posities bij gaan zoeken. Ik ben precies, waar het heel erg afliep de grote kuilen in gaan vullen met coördinaten. N 66 15 05 was wel het allerbeste wat er te vinden was. Vooral over de eb als de stroom erin kwam was het hier feest. Ik liet het, in mijn ogen, één van de beste stukjes kunstaas voor zee de Sandeels van Savage Gear ( ProLogic ) zakken naar de bodem en dan tergend langzaam opvissen tot ongeveer dertig slagen op mijn Penn Slammer molen.Precies twee seconden 1 slag. 
Vrijwel geen een keer kwam het stukje rubber aan het oppervlak zonder een pak op zijn sodemieter te hebben gehad door vriend gul en zijn makkers. Een keiharde dreun en dat was weer een vis van minstens tien kilo. Het was bijna om bang van te worden. Zoveel vis en allemaal zo groot. Wat je er ook aanhing alles werkte wel. Je zag heel duidelijk verschil in wat goed was tijdens de dag. Wanneer je over de eb viste en het stroomde dan was alles wat  metaal of rubber was  eigenlijk wel goed. Maar kwam je richting het dode tijd dan was de levende of dode koolvis soms ook uit de kunst. Als de vloed erin kwam ging ik direct weer over op de Savage Gear Sandeels. De grootste maat was gewoon super. Het enige wat ik gedaan had was het kopje van 80 gram eraf halen en een zelfgemaakte bullit nose loodkop van 200 gram ervoor in de plaats.
Bewapend met de allerbeste jigkop-haak de Gamakatsu jighook no.18 en je had de allerbeste combinatie denkbaar. Gevist met een ultra dun Berkley Chrystal Clear 17/00 was het echt feest. Ik heb echt veel meegemaakt als het aan komt op vissen maar dit sloeg echt alles. Wat een ongelofelijk feest om met een licht boothengeltje van die beren van gullen te vangen. Ronald de Bruin mijn buurman aan boord en ik gingen uit gekheid weddenschappen aan met “gigantische” prijzen. Wie het eerst een gul boven de 10 kilo wist te vangen moest een broodje maken met corned beef of degene die de meeste vis wist te vangen in een kwartier zou een avondmassage krijgen en ga zo maar door. We hebben ons helemaal rot gelachen. Ook hij ging met zijn nieuwe Dieter Eisele boothengeltje helemaal uit zijn dak als er op zijn “goudklontje”weer een beer van een gul hing.
Het goudklontje was een zwarte Eisele pilkertje met aan beide kanten een gouden stukje folie.
 Dat dingetje ving als een speer. Leo onze Nestor en één na oudste visser van het toernooi had een hele grote wild eye kunstvis overboord hangen en deed eigenlijk helemaal niets maar toch gingen er beren van gullen aanhangen. Hij wist met zijn zwaarste gul van 25 pond en eentje van 23 pond de dagzege binnen te halen.( hij had het zo van Zeeuws meisje geleerd, geen beweging teveel hoor!! )   
We hadden inmiddels 1,5 grote kist van 500 kilo helemaal vol. In Nederland zou iedereen je voor leugenaar hebben uitgemaakt maar hier is dat dus echt werkelijkheid. Arnout is wat stil vandaag en hij vangt ook niet zo goed. Hij ziet een beetje geel / wit en ik vraag of alles goed gaat. Waarschijnlijk een combinatie van zeeziekte en gigantische oververmoeidheid doet hem nu de das om. Hij zou diezelfde avond helemaal uitgeteld en ziek zijn bed ingaan….Ook dat heeft de onnoemelijke hoeveelheid kabeljauw hier op zijn geweten gehad. Thuis gekomen om 20.30 IJslandse tijd en dat is nu dus twee uur vroeger dan in Nederland gaan we aan een heerlijk diner van licht gegrilde zeeduivel met zacht gesmoorde paprika.
Daarbij geserveerd kaas tortellini met wilde paddestoeltjes. Een lekker glaasje cola van een uitstekend jaar completeerde het festijn. Helaas heeft Arnout zijn binnenband er een aantal keren uitgegooid, dus zijn zeeduivel werd helaas door een ander soldaat gemaakt. Om 24.00 exact gaan we op één oor. Morgen moet er weer “gewerkt" worden.  

Zondag 

Iedere dag ben ik om rond 05.00 uur wakker en ga dan ook direct mijn bed uit. 95% van de mensen gaat dood in bed dus ik blijf er daarom maar zo kort mogelijk in. Ik zit dan heerlijk in de huiskamer en kan ongestoord het verhaal van de dag ervoor opschrijven. Als ik dit thuis had moeten doen dan waren er zoveel details verloren gegaan en dat vind ik zonde.

Ik kijk uit het raam en zie dat de bomen zwiepen en ook dat het licht regent…..Dat hadden we niet besteld. In principe mogen we tot op heden helemaal niet klagen omdat we tot nu toe alle dagen hebben kunnen vissen met zon en blauwe lucht. De kenners weten ook dat het hier vreselijk kan spoken.
Volgens Matthias de Duitse gastheer kan het over drie weken dus half september al gaan sneeuwen.
In ons huis heeft het noodlot toegeslagen. Leo heeft zich de avond ervoor laten we maar netjes zeggen helemaal van binnen schoongemaakt en loopt aan één bepaalde onderkant helemaal leeg, daar kon geen stop tegen op. Onze andere huisgenoot Arnout is echt beroerd en loopt leeg via de bovenkant, hij kan niets eten of het komt er uit. Hij ziet er zoals we dat zeggen wit “bescheten” uit. Als ik klaar ben met mijn verslag en de mannen zoals gewoonlijk om 07.15 roep willen ze alle twee niet mee. Helaas, maar Ronald en ikzelf zijn gelukkig niet ziek en gaan dus wel weer vissen. Op het water werkt onze GPS goed maar de vis en dieptemeter ligt eruit. Nu dacht ik dat ik het apparaat kende en probeer echt alles. Ik vraag dan ook aan Ronald of die het even probeert omdat je soms gewoon wat over het hoofd kan zien. Ook hij komt er na twintig minuten proberen niet uit. Ik kijk aan de achterkant van het apparaat naar alle aansluitingen en die zijn in orde. Nog steeds geen beeld. Dan kijkt Ronald net onder het dashbord en ziet tussen alle draden twee draadjes los hangen. Dit kan niet anders zijn dan een grap van onze vrienden uit de andere boten. Het is een bajonet sluiting en die gaan niet zomaar open. We lachen erom, ons krijgen ze niet gek en gaan des te gemotiveerd weer op pad. Het weer is niet geweldig en in het fjord staat weer een aardig golfje. Het kan met deze boten makkelijk en we besluiten om aan de linkerkant van het fjord te blijven en een oppertje te zoeken en weer serieus op heilbot te gaan vissen. We hebben ieder persoonlijk al honderden gullen gevangen en iets nieuws vangen is altijd spannend. We vangen in een poep en een scheet kleine koolvisjes en dan is het maar wachten. We vissen alletwee afwisselend met een dode en een levende koolvis als aas. De hele tijd vliegen er vlak boven ons hoofd van die schitterende drieteen-meeuwtjes. Op een gegeven moment landt er gewoon eentje op de boot en Ronald kan hem zo pakken…..Even op de gevoelige plaat en dan mag het fotogenieke beestje weer vliegen. We hebben er beide lol in.
Dan wordt het restaurant beneden opengezet en is het ontbijt voor de hoogste klas….We krijgen achter elkaar beet en vangen echt de ene na de andere knijter van gul. Mooie vis tussen de 10 en de 12 kilo. Geen echte buffels maar dit is ook heel erg leuk. We liggen redelijk comfortabel te vissen al krijgen we golven tegen de boot waar je geen ruzie mee moet hebben. Door de driftzak wordt de boot redelijk stabiel gehouden. Dan gebeurt er iets wat je eigenlijk zelf had moeten meemaken. De golven worden echt gevaarlijk hoog en in  tien minuten tijd gaat de wind helemaal om en worden de golven tot 1.50 meter hoog en zijn we alle twee van mening dat dit te gek wordt. Vissen is leuk maar het moet niet gevaarlijk worden. De golven komen van de oceaan en zullen alleen maar groter worden. Helemaal met een regenbui is het niet meer leuk. We besluiten naar binnen te gaan en daar ons geluk te proberen. Inmiddels zien we om ons heen alle boten terug gaan. We lagen samen met de “KAYAKBOYS” het verste naar buiten en die zien we ook niet meer. Ronald heeft twee mooie vissen van rond de 11 kilo, mijn vissen mag ik helaas niet inbrengen omdat ik uitgeloot ben als Pro Straffer van Pure Fishing ( PF ) van deelname aan de wedstrijd.
Dit is wel echt mannenweer, wat een golven en als we terug het fjord invaren krijgen we letterlijk en figuurlijk een flink pak slaag, De boot stuur ik ook netjes in op de hoge golven en nu zien we weer dat het perfecte boten zijn die wel tegen een stootje kunnen. We gaan op een diepte van rond de 50 meter kijken maar daar worden we niet vrolijk van. Heel veel kleine vis dus maar snel verkassen richting Sudavik. Verderop in het fjord ligt nog een boot van ons en ik herken direct de boot van mijn naamgenoot “Pim” Als we langszij varen horen we dat ook hij niet zoveel bijzonders vangt. Ronald en ik besluiten ook om nog ondieper te gaan en vlak voor Isafjordur iets voor de radiozendmast te gaan liggen waar we ons iedere dag netjes moeten melden en later weer moeten afmelden. We beginnen op 18 meter omdat we daar meeuwen zagen duiken naar piepkleine gulletjes. Als ik het 80gr. loodkopje met een klein blauw shadje naar beneden laat zakken krijg ik een keiharde klap op mijn hengel en dan is het daarna alleen maar weer een groot dood gewicht. ZEEDUIVEL….en een mooie ook.
Als hij boven komt gilt Ronald het uit en komt direct met zijn nieuwe gaf. Wat een beest en ik schat hem in de boot tussen de 9 en de 10 kilo. Hij houdt de hele tijd zijn bek open en wordt mooi gefotografeerd. Daarna wordt het weer een heel groot feest. Het moet er barsten van de gul. Beide raken we de tel kwijt. Zakken hangen. Het shadje raakt niet eens de grond.Nu zijn het alleen geen buffels van meer dan 10 kilo maar mooie vissen tussen de 50 en de 90 centimeter en op een licht boothengeltje met 10/00 Fireline Chrystal Clear en een loodkopje met een 10 cm shadje erop is het superleuk vissen. We zien de boot van andere “Pim “ verkassen en we roepen ze nog na om te melden dat het hier barst van de vis. Hij vaart echter door en later op die avond dachten ze dat we een geintje met hun uitgehaald hadden, niet dus…..

 We kunnen wel uit ons neus gaan zitten eten in het huisje maar dit is waar we voor komen. We vermaken ons prima en laten ons driften van 18 naar 35 meter en het vangen en de vis lijkt maar niet op te houden. We hebben er beide zeker een paar honderd gevangen. We nemen voor Finnur ongeveer 100 maatse gullen mee en gooien een even groot aantal netjes terug.
Als het weer niet verandert dan is dit voor morgen een perfect alternatief. In de luwte van de berg is het schitterend vertoeven. Dat is het voordeel van Sudavik, je kunt altijd vissen. Om 19.30 gaan we richting haven en ondanks het mindere weer hebben we weer een topdag met ONGELOFELIJK veel vis.We hebben nu echt kunnen "sportvissen"met superlicht materiaal. Massa's gul vangen op lichte lijnen en dito kunstaas. Vlak voordat we weggaan krijgen we nog bezoek van een school met bruinvissen die echt een aantal keren rond de boot zwemmen en je ziet ze echt kijken.

 Later die avond krijg ik voor mijn zeeduivel een prijs als meest bijzondere vangst en ik krijg van vriend en medevisser van Pure Fishing ( PENN ) Robert Valkeneer als prijs een potje Gulp Alive met de illustere naam “Nucleair Chicken” een roze / groen split-tail shadje die ik morgen ga presenteren aan IJslandse gullen. Onze oudste deelnemer en inmiddels “vriend” Jan van Tilburg heeft weer de zwaarste van rond de 12 kilo gevangen….
Mijn kleine vriendje “de Carnivoor” heeft thuis op de steiger gevist en daar een heel klein zeeduiveltje gevangen en ook nog een hele emmer met grote schar. Ook al zou het weer te slecht zijn om uit te varen kun je hier je supergoed vermaken.
’s Avonds doen Ronald en ik makkelijk met een broodje gekookte kabeljauwlever met een beetje zout en een broodje met een gehaktbal en paprika. Om 24.00 uur gaat echt het kaarsje uit en ik spreek jullie op maandag weer……Het onvermijdelijke einde is weer in zicht.

Maandag:
We hebben het buiten het fjord geprobeerd maar we konden de zee niet op. Als enige hebben we het geprobeerd op de "6" maar het was gekkenwerk.

Dan maar weer terug naar ons stekkie vlak voor Isafjordur rechts van de zendmast. Nu is Leo ook weer van de partij. Gelukkig heeft hij ook een potje met gulp Alive gewonnen en hij is getuige van het feit dat die kunstvisjes onwijs vangen.
Op de lichte spinhengel die in de hoek staat vangt hij zich helemaal klem. Ronald maakte nogal schertsende opmerkingen over dit geheime kunstaas en durft er niet meer te vissen...Het is topspul. Op 20 meter water is het zakken ....hangen. Ik zal de dag inkorten omdat het niet anders was dan alleen maar vis vangen, echt zoveel als je wilde. We zien vlakbij ons dicht bij de kant Robert en John Huussen van BEET vliegvissen op alles wat daar zwemt. Hij viste met zelfgemaakte vliegjes en ving ze achter elkaar. Natuurlijk niet zo groot maar ze lagen ook maar op 10 meter water. Ook onze Belgische hof filmer/fotograaf stond fanatiek mee te vissen.
Wat weet die kerel veel van fotografie en op de terugweg mocht ik even in zijn computer kijken naar zijn vogel fotocollectie......wat een ongelofelike mooie foto's heeft die man gemaakt, een vak apart. Niet alleen een topfotograaf maar ook een zeer sympathieke kerel met humor. We maken weer een onwijs leuke visdag daar in het fjord. Aan het eind van de dag spreken we af in het cafeetje / restaurant alwaar de bbq zal worden gehouden.
Als je 40 kerels met een goede bbq weet klein te krijgen en niemand die nog meer wat wilde kun je wel spreken van een geslaagd etentje.
Het was echt top en ik durf te zeggen dat ik in tijden niet zo een lekker groot stuk lamsvlees op de bbq heb gegeten. Het was zo gezellig en we hebben zo gelachen. Wat kan Leen gek doen en wat heeft Tonnie een "glasbak" Iemand die een halve liter bierglas in zijn mond kan stoppen .....ongelofelijk.
 Daarna zou de prijsuitreiking plaatsvinden.
Onze "kei' sympathieke Jan van Tilburg heeft zijn slag geslagen en heeft de hoofdprijs gewonnen.Volgend jaar een gratis reis naar IJsland. Iedereen gunt het deze vriendelijke kerel uit het zuiden en hij moet bijna huilen van geluk....We gaan voldaan naar ons huisje en duiken direct ons "nest" in. De volgende dag besluit ik om 06.00 uur naar de boot te gaan en die alvast schoon te maken. De hele groep ligt nog te slapen en als ik terugkom is alleen Ronald wakker. We gaan er niet meer uit met de boot omdat in de middag de bus komt. We gaan dan maar eventjes "scharren-rammen"
Het barst in de haven vlakbij de bootjes van de platvis en daar vermaken we ons een paar uur mee. Gewoon even een koolvisje vangen en daarvan maak je dertig kleine stukjes vis van en je vangt je helemaal klem.
Na dit leuke tijdverblijf gaan we met de bus naar het kleine vliegveld van Kevlavik waar we met het vliegtuig naar Reykjavik vliegen en heerlijk slapen in ons hotel. Om 04.00 uur worden we gewekt en hebben we een lekker ontbijt alvorens we naar het vliegveld gaan. Ieder lid van deze expeditie krijgt nog een professionele vriestas met 20 kilo filet mee naar huis. Er werd gezegd dat het kabeljauw, schelvis en zeewolf zou zijn maar bij het uitpakken bleek het allemaal kabeljauw te zijn, geen probleem ook heel erg lekker. Helemaal vol en met zoveel stof tot praten vliegen we naar Schiphol waar ik weer mijn vertrouwde toppertjes  achter het glas zie staan. Hugo mijn zoon van 11 met zijn witte koppie zwaait en tussen de mensenmassa zie ik ook Marieke...Mijn dochter Ilse had helaas school.Toch ook weer lekker om thuis te zijn. Iedereen geeft elkaar een hand en we zien elkaar hopelijk weer een keertje in dit ongelofelijk betoverende land. Mijn visvrienden Leo, Arnout en Ronald ( mijn kamergenoot die net als ik niet snurkt)  vanaf deze plaats nog bedankt voor de onwijze week. Ik heb het op schiphol al gezegd maar nog een keer van deze kant..

Raffie en Linda....Gewoon Superorganisatie en heel erg bedankt voor de onwijze, onvergetelijke week. GENIETEN met een hoofletter "G"

Pim Pos