Persoonlijk vind ik Frankrijk een fantastisch vakantieland. Heel vaak is het er goed weer. Heerlijk eten, geweldige kleurrijke dorpjes en niet te vergeten het landschap. Maar dan praat je natuurlijk wel in je eigen richting. Een vakantie is pas echt geslaagd als ook de anderen in de familie het naar hun zin hebben. Is er niet een gezegde: " Als de kinderen het naar hun zin hebben is de vakantie al geslaagd"     

We zochten dus iets waar iedereen aan zijn en haar trekken zou kunnen komen. Geen schreeuwerige disco maar wel een zwembad en dingen voor de kinderen te doen.
Voor de "mannen" een mogelijkheid om te vissen en voor de dames een heerlijke omgeving om te zwemmen, te lezen, te shoppen, te wandelen en outdooractiviteiten. We houden van een actieve sportieve vakantie en hebben gelukkig allemaal geen behoefte aan een schreeuwerige camping. Dit jaar werd dus een ultieme vakantie. Makkelijk binnen een dag te bereiken. ( 900 kilometer vanaf Amsterdam gerekend) Een prachtig chalet met drie ruime slaapkamers en een vliering waar ook nog slaapmogelijkheid was. Midden tussen de bomen en dat was vooral als het warm was een verademing. Het huis was altijd heerlijk koel en je kon als je wilde zo voor het huis in de zon zitten.

Vanuit ons huis gezien zagen we dus dit. Een prachtige grote vijver die werkelijk waar vol zat met allerlei soorten vis. We hebben op alles gevist en ook heel veel soorten gevangen. ( Spiegelkarper, lederkarper, schubkarper, brasem, blei, voorn, kopvoorn, baars, largemouth bass, snoekbaars en meerval )
Misschien zaten er nog wel meer soorten vis maar dit waren de soorten die we echt hebben gevangen. Hoevaak gaan mannen er niet in hun eentje of met een groep op uit om een paar dagen tot een week te gaan vissen? Natuurlijk is dit geweldig en daar is ook niets mis mee, maar nu in de zomervakantie hebben we dit allemaal gecombineerd en dus voor iedereen wat wils weten te vinden. Op minder dan een steenworp afstand je eigen privé viswater!!! Alle andere activitieten op het park waren op minder dan vijf minuten lopen te bereiken.  

Wanneer ik met Hugo aan het karpervissen was stonden Marieke, Ilse en Louise te tafeltennisen of te tennissen of we waren met z'n allen aan het zwemmen. Heel vaak gingen de kinderen ook naar het hertenkamp om de beesten brood te brengen. In de avonduren gingen we op de aparte baan met z'n allen jeu de boule spelen en zo deden we veel dingen samen en toch had deze vakantie ook dat "vissausje" waar veel mannen gek op zijn. Terwijl Marieke de allerdikste boeken verslond kon ze in één oogopslag Hugo zien en ook horen als hij keihard riep "Mam"ik heb weer een karper!! Er was op ongeveer 6 kilometer rijden met de auto een schattig dorpje waar een warme bakker was maar ook een mooie grote supermarkt waar alles te krijgen was. Als je dan even lekker vers stokbrood gehaald had en we ontbeten met z'n allen aan de tuintafel voor het huis dan was dat gewoon een ultieme ervaring iedere keer weer. Je had het gevoel alsof de hele wereld van jou was. Marieke deed 's morgens haar atletiekkleren aan en rende haar dagelijkse rondje om zich voor te bereiden op de Dam tot Damlloop. Hugo en ik gingen proberen om weer een nieuwe "recordhoeveelheid" karpers/vis te vangen. We hebben het met mais, boilies, pellets, vis en met brood geprobeerd en ook aan alles hebben we vis gevangen.

Toen we aankwamen stond er op de tafel een flesje Rosé als welkom en de alleraardigste Engelse Tracy legde ons het nodige uit. Wat was dat een schat van een mens. Elke morgen vrolijk en in voor een praatje.  Hugo wilde natuurlijk meteen gaan vissen. Tot zijn grootste verbazing was zijn eerste vis die hij ving een schitterend visje in de vorm van een meervalletje van dertig centimeter. Dat had niet mooier kunnen zijn. Hij had nog nooit in zijn leven zo'n vis gevangen dus dat was geweldig en mama moest direct de vangst komen bekijken. Overal om ons heen zagen we karpers springen en zwemmen. Ik ging door de meerval direct over om met wormen te vissen. Wie weet zat er ook grotere vis. Alles omgebouwd en we konden beginnen. Toen ik ingegooid had ging de lijn direct naar links en ik sloeg direct aan. Gelijk voelde ik aan de feederhengel dat het geen karper was, maar ook geen meervalletje. Het was absoluut een mooie vis maar hij bonkte zo vreemd. Eindelijk kwam de vis bij de kant en tot ieders verbazing kwam er een prachtige snoekbaars van rond de 65 cm boven. Uiteraard mocht de vis na te zijn gefotografeerd weer terug in zijn element. Dat had ik zeker niet verwacht. Een snoekbaars op worm. Ik had vanuit Nederland een emmer met wormen meegenomen omdat je natuurlijk niet mag verwachten dat je in het warme Frankrijk zomaar even wormen kan steken en of ze te koop zijn wist ik ook niet.
 Waarschijnlijk is  de worm langzaam naar beneden gedwarreld vlakvoor de bek van een hongerige snoekbaars. Na een aantal kleine meervaletjes en een "bak "van een voorn ben ik weer teruggegaan naar de karpervisserij en wat heb ik met die kleine jongen een lol gehad op deze schitterende vissen tot ongeveer 60 centimeter. Ik kwam op het park in contact met de bovengenoemdeTracy Garbett een engelse dame die in Frankrijk woont en het aanspreekpunt was op het park. Volgens haar wordt de vijver om de drie jaar leeggehaald en de oevers worden ontsmet om te zorgen dat er geen ziekten in komen. De grotere exemplaren halen ze eruit om ze in groter water weer uit te zetten.
Er zit dus echt heel veel vis maar geen echte buffels. Persoonlijk moet ik u bekennen dat ik het niet gemist heb. Het hele jaar door ben ik een onwijs fanatieke visser die altijd probeert om zoveel mogelijk en zo groot mogelijke vis te vangen. Als je dat gevoel nu even loslaat en je inleeft in je zoon die het allemaal nog moet gaan beleven weet u wat ik bedoel. .

Ik ging nu vissen met 100.000% zekerheid dat een jochie van tien jaar de hele dag door karpers aan het vangen was. In één woord GEWELDIG!!! Hij ving er op een dag zonder probleem 15 tot 25 en ik kan u verzekeren dat is voor een beginnende karpervisser echt kicken. Daar leren ze het van en krijgen hierdoor ook het plezier in het vissen.
 Met zijn viskoffer en zijn hengel kon hij naar hartelust experimenteren en met alle montages die hij maakte ving hij, ook door de grote hoeveelheid vis die in de vijver zwom. Als hij even geen zin had in het karpervissen ging hij over op voornvissen waar het ook van miechelde. Heel soms zag hij een largemouthbass langkomen en dan kon hij die vangen met worm om met kunstaas. We hebben ook drie keer gezien en meegemaakt dat de vaste hengels bedoeld voor witvis de vijver werden ingetrokken door karpers. Franse mensen die aan de andere kant van de vijver zaten gingen vaak naar binnen als ze gingen eten en als ze dan terug kwamen zagen ze hun hengel in het midden van de vijver drijven. Met z'n allen gingen we dan een "hengel met karper" vangen.
Ik had zelf op een gegeven moment in de gaten dat de karpers helemaal gek waren van brood. Een aantal Engelse gasten die daar een chalet hadden gekocht gingen iedere morgen met oud brood naar de vijver om de eendjes te voeren. Niet alleen eenden wisten dit en al gauw waren de karpers tussen de eenden aan het meehappen naar het ingegooide brood. Dat werd dus het vervolg van de vakantie. Met de meegebrachte boiliekaptapult hielden we de eenden op afstand en visten we met een feederhengel met 10/00 gevlochten lijn met een onderlijn van 2 meter fluoro carbon 22/00 met een korstje brood.
 Supersport en wat hebben zowel Hugo als ik lol gehad op zo een lichte hengel.. Dit werkte zo aanstekelijk dat ook de meiden Ilse en Louise kwamen kijken en het ook wel heel interessant vonden. Uiteindelijk tikte papa de vissen eraan en stonden de meiden om de beurt een karper te drillen en de scheppen.

 

 

 

 

 

Het werd gewoon een familiegebeuren. Op een gegeven moment was de hele familie aan de waterkant te vinden. Marieke met een mega-dik boek, de meiden achter mij wachtend op vis en Hugo die aan het experimenteren was. Marieke moest nu dus ook de vissen van de meiden zien als ze gevangen werden. Het kriebelde toch wel een beetje en ze vond het ook wel leuk als met een luide smak de broodkorsten van het water werden genomen. Je begrijpt het al...Marieke heeft dus ook de nodige karpers gevangen en wie had dat durven dromen. Zij hoort er nu ook bij, een eigen karper vangen, scheppen en natuurlijk weer laten zwemmen. Direct als een karper gehaakt was drilden we de vis ongeveer tien meter verder van de voerplek vandaan en gooide ik direct wat brood in het water wat de rust weer terugbracht en de karpers weer deed azen.                                       

 We kunnen dus echt zeggen dat de hele familie gevist heeft en ook daadwerkelijk gevangen. We hebben aan het eind van de vakantie een voorzichtige schatting gemaakt hoeveel karpers er gevangen waren door ons. We kwamen tot ver boven de 200. Daar word je als vakantievierende sportvisser met kinderen echt blij van geloof me. 
Nog nooit hebben die meiden zoveel gevist als in deze vakantie en dat alleen maar omdat ze nu visten en ook gelijk vis vingen. Op een dag had ik voor ze op het hele terrein een speur/puzzeltocht uitgezet. Als laatste opdracht moesten ze met een tak een eigen hengel maken en ook een eigen dobber. ik had snoer en haakjes klaarliggen. Ook met deze zeer primitieve hengels werd volop vis gevangen.
 

 

 

 

De limousin streek of ook wel de Perigord Verde staat bekend om zijn groene landelijke omgeving met zijn limousinkoeien die je dan ook heel veel in de wei ziet staan
Prachtig vee waar de kalfjes gewoon bij de moeder blijven omdat het geen melkvee is maar gefokt worden om hun vlees. Toen we er waren was het net de belangrijkste feestdag van Frankrijk de 14 juli. De dag waarop de Republiek werd uitgeroepen.  Er werd overal in de omgeving geweldig mooi vuurwerk afgestoken en dat was absoluut één van de hoogtepunten van de vakantie. Ademloos hebben we naar de superstrak gorganiseerde vuurwerkshows gekeken waar de kleurencombinatie Rood / wit / blauw veelvuldig om de hoek kwam kijken.  

Als het weer op de dag te warm was om te vissen dan gingen we heerlijk in de buurt naar een dorpje waar de tijd had stilgestaan. Het leek er echt vaak middeleeuws met dito marktjes.Streekproducten en rommelmarkten, zelfgemaakte patê, brood, cider en droge worst....Als we het dorpje gezien hadden gingen we steevast met z'n allen picknicken op een mooi plekje.......Vakantie ten top. "s Morgens vissen, overdag wat met z'n allen doen en 's avonds weer een hengeltje uitgooien. 
Een perfecte combinatie voor ons allemaal. Ook had je in de omgeving de mogelijkheid om tal van outdooractivitieten de ondernemen. We zijn o.a een keertje 50 kilometer verderop naar een schitterend gebied gegaan waar je vier verschillende tochten met de kano kon doen.
 Je kon een kwart een halve en een hele dag weg. Ook weer helemaal top met weer onze eigen picknick onderweg. Zwemmen, varen en tegelijkertijd zonnen. Het water in de rivier was zo helder dat we de hele reis genoten van de grote kopvoorns die we zagen zwemmen.

Ook aan deze "vis"topvakantie met het hele gezien kwam weer een eind. Niet één had het niet naar zijn zin gehad en het meest sprekende was wel de reactie van Marieke die zei " Ik zou hier wel weer naar toe willen" terwijl zij er eigenlijk altijd naar streeft om ieder jaar naar een andere plek te gaan.
Dit was volgens haar zo relaxed ....dat had ze nog niet eerder meegemaakt. Ook de kinderen waren laaiend enthousiast. Ze waren heel vaak op het hele sport en spelcomplex met maar maximaal 10 kinderen.   

 

Een "vis"vakantie voor het hele gezin met net dat extra waardoor je inderdaad het gezin durft mee te nemen. Ga eens kijken op de website, u kunt daar de indeling van het park zien en ook de huisjes. Ik durf hier met een gerust hart te zeggen....Een absolute aanrader.http://www.lamaridele.com/site/index.cfm