Vrijdagavond 28 januari was het dan zover....Een afspraak met de mannen van visfileren.nl....Arie Kuijt en Chris Klinkenberg. Ik had al een tijdje beloofd dat ik een keertje zou komen kijken om een verslag te maken van een cursus visfileren. Ik was twaalf toen ik vol trots van mijn opa zijn oude fileermes kreeg en direct er achteraan mijn eerste les.
Die eerste les zou ik mijn hele leven heugen. Het ging er in ieder geval niet zo aan toe als bij Arie en Chris. Ik kreeg direct toen ik ook maar eventjes een stukje te ruim sneed van mijn opa een tik op mijn schouder..."Pim, je snijdt te ruim, vis hoort niet in de vuilnisbak te belanden", en het kost ook geld" Daar kon ik het mee doen. Opa was schipper op een kotter en wist het, je had maar te luisteren. Opa sneed drie kisten gullen in een kwartier.... 
Onderweg naar Katwijk aan Zee had ik dit verhaal aan mijn vriend Theo verteld die ook mee ging. Het zou een memorabele avond worden.Vanaf Zaandam was het slechts 40 minuten, dus dat viel gelukkig mee. Toen we aankwamen zat de groep al aan de koffie en we konden direct naar de fileerruimte. 
Arie zit samen met Chris in de vis en kunnen dus gebruik maken van een prachtige ruimte die achter een viswinkel zit. Arie is inkoper van de vis die over verschillende viswinkels wordt verdeeld. Alles is er voor handen wat je maar nodig hebt. Mooie manshoge snijtafels. De messen lagen al klaar bij de werkplekken. 
Arie is gewend om met mensen om te gaan, dat zie je direct. Hij is rustig en kan het "spelletje" heel goed uitleggen. Hij maakt zich absoluut niet druk en doorspekt zijn verhaal met de nodige humor. Als een dame toch over de lucht van de vis begint zegt Arie droog...."Hoe weet je dat het de vis is, misschien ben ik het wel" Er waren gelukkig ook drie dames bij anders was het helemaal zo'n hengstenbal geweest. Bij navraag waren het zeilsters die onderweg vaak makreel vingen maar die er niet echt raad mee wisten en nu wel eens van een expert wilden weten hoe ze zo een glibberige vis op een goede manier moesten "slopen" 
En oh....wat zie je dan die meiden glunderen als het inderdaad lukt. Er werd in het begin nog wel even gekeken met een gezicht van "Dit vind ik niet leuk...en ook wel een beetje vies.....maar het moet maar. Heel even zag ik ook een uiterst vriendelijke dame met plastic handschoentjes snijden maar dat was ook zo over. Het was er gezellig met mensen van elk pluimage. 
Er werd begonnen met de Engelse fileertechniek. Bij ons thuis was dat een klusje van mijn moeder. Als we van opa een "klus" wijting kregen dan wist mijn moeder vreselijk rap die "katvisjes" om te toveren in een schaal met onwijs lekkere wijting-lekkerbekken. Niks katvisjes. De meeste mensen kunnen ze niet bakken omdat het een "los" visje is en dus snel uit elkaar valt. Qua smaak zijn ze ongelofelijk lekker. Arie had twee kisten, eentje met een hele berg kleinere en een andere kist met "lellen" van wijtingen die richting de 50 - 55 cm gingen. Hij liet de groep eerst oefenen op de kleintjes, alvorens ze een grote kregen. 
Toen de grote wijting de revue had gepasseerd maakte ik met mijn camera een rondje en toen zag je al dat de groep absoluut vooruit ging. Arie had ook gezegd dat de eerste "twee a drie visjes" niet het beste resultaat gaven, maar dat het heel snel zou verbeteren.
Als je maar goed in je hoofd het denkbeeldige snijlijntje aan zou houden en je mes in de juiste hoek.Gerafelde stukjes vis maakten plaats voor mooie stukjes filet die ook de vorm van een lekkerbek hadden.Op de Engelse fileermanier heb je geen last meer van ribgraten en ingewanden. Wat je weggooit is alleen maar dun buikweefsel vol met ribgraten. 
Volgens Mieke, de vrouw van Theo, is mijn vriend heel handvaardig en dat zag je direct. Hij legde binnen twee minuten de wijting heel mooi op z'n Engels neer. Die kan nu ook met een gerust hart thuiskomen. Theo is Meester-imker / honingproducent en pollenkoning maar er komt dus nog weer een kwaliteit bij.....
Er waren ook de nodige sportvissers op de avond aanwezig. Wat is er nou mooier dan je eigen vangst om te toveren in iets wat ook de moeite waard is om aan te zien. Ik zie op de grote en kleine sportvisboten zoveel mensen die vis echt "verníelen" en er vrijwel niets van overlaten. Als je goed snijdt kun je zeker 50% overhouden na aftrek van kop, ingewanden, graat en vel.
Deze goedlachse "Brabo" Rens was ik tegengekomen in IJsland. Wat hebben we daar veel gevangen en dito lol gehad. In dit visparadijs waar we zonder probleem 1000 kilo kabeljauw op een dag vingen was ik één van de weinigen die elke dag zijn eigen vis ving / fileerde en heerlijk opat. Je kunt je voorstellen dat je voor een filet van zo een buffel van meer dan 20 kilo een heel grote pan nodig hebt.
Het is zonde van mooie en vooral dure vis dat je niet eens in staat zou zijn om een vis goed te fileren. De cursussen van Arie en Chris zijn echt heel populair. Als je naar de website www.visfileren.nl gaat dan kun je de data vinden waarop een cursus gegeven wordt. Het is niet alleen heel leerzaam maar ook supergezellig.
Alle deelnemers, niet eentje uitgezonderd waren aan het eind van de avond in staat om een vis goed te snijden of het nu Engels was of Nederlands. Ook de huid onder de filet vandaan halen was voor de meesten een "Pies of Keek" De gezichten stonden ook allemaal op "Yes" triomf!! en dat was toch uiteindelijk waar de mensen voor kwamen.
Als we terugkijken op de avond dan is er kleine wijting, grote wijting, koolvis / pollak schelvis en kabeljauw gesneden. Iedereen ging met een tevreden gezicht en een koeltas met verse visfilet naar huis. Een super leuke avond die u echt een keertje alleen of met een groepje moet meemaken.
Visfileren....Hoezo, levensgevaarlijk.....Met z'n allen nog even napraten en als afsluiting een lekker drankje in de vorm van bier, fris of wijn en een ieder ging weer naar huis.Vanaf deze kant wil ik vooral Arie en Chris complimenteren voor de leuke en leerzame avond.Toen ik thuiskwam was het eerste wat mijn vrouw Marieke aan me vroeg.....Heb je ook nog wat geleerd?
Absoluut, Arie heeft me een nog betere manier geleerd om wangetjes eruit te snijden
Opa had dus niet in alles gelijk" www.visfileren.nl
