Karperfilosofie: Verandering van spijs doet eten
Achter mijn bureau ben ik alle gegevens van de laatste jaren aan het rubriceren. Waar ben ik geweest, welk aas heb ik daar gebruikt, wat heb ik gevangen en wat was het gewicht. Uiteraard deed ik dit kleine onderzoek om uiteindelijk een conclusie te kunnen trekken. Helaas, weer geen openbaring.
OVEREENKOMSTEN.
Hoe ik ook keek ik vond geen opzienbarende gelijkenissen. Na een aantal dagen begon het toch aan me te knagen waarom er geen overeenkomsten konden worden gevonden. Welke aassoorten zijn er om de karper te verleiden en welke heb ik geprobeerd. Welke aasaanbieding heb ik gebruikt en was dit wel in overeenstemming met de bodemstructuur. Welk jaargetijde was het en klopte dit wel met de samenstelling met het aas. Hoe was de wind. Was er voor mij iemand aan de gang geweest. Veel te veel vragen en veel te weinig antwoorden op deze vragen om er dus een goede conclusie aan te verbinden. Uiteindelijk is het antwoord toch te vinden.
We doen veel dingen eigenlijk op de gok. Heeft er eigenlijk wel eens iemand een boilie genomen omdat hij zeker wist dat het een geweldige vanger was? Nee, tuurlijk niet, waarschijnlijk hoorde hij van een collega dat deze smaak goed ving of hij probeerde gewoon op goed geluk wat uit. Waar het me eigenlijk allemaal om gaat is dat er volgens mij veel te weinig voorstudie wordt gemaakt van de karper in het algemeen. Kent de gemiddelde karpervisser de leefwijze van de karper wel?
EIGEN ERVARING
Wat voor aas neemt de karper het liefst als hij kan kiezen? Hoe pakt een karper het aas? We hebben allemaal wel een idee, maar waar is dat op gebaseerd? Waarschijnlijk door wat we horen en lezen, maar eigen ervaring is volgens mij het allerbelangrijkst. Toen ik nog thuis woonde heb ik verschillende aquaria gehad met diverse soorten Nederlandse zoetwatervissen. Veel bakjes met dezelfde soorten maar ook complete slootinrichtingen. Dagen heb ik voor de ruiten gezeten en gekeken en ge�xperimenteerd met verschillende aassoorten. Veel van de uitkomsten heb ik opgeschreven en blijken steeds weer in de praktijk uit te komen. Karper bleek net als de brasem het grootste vuilnisvat wat er bestond. Waarschijnlijk zullen de meeste mensen eerder een paling als alleseter bestempelen, maar niets is minder waar. Vlees, vis,zoetigheid het maakt de karper niet uit.
DIERLIJKE EIWITTEN
Heel duidelijk kwam naar voren uit de testopstellingen dat de karper het meest aaste op dierlijke eiwitten. Mijn vriend en karperspecialist Mischa Faverey heeft zelfs een recept op onze site geschreven over boilies gemaakt op basis van madenpap. Ik heb inderdaad medelijden gehad met zijn vrouw Charlotte want het lijkt me geen pretje. Dat dit recept heel goed werkte heb ik van meerdere lezers al gehoord. Vooral in het voorjaar wanneer de vetreserves weer aangevuld moeten worden werken boilies met een heel hoog gehalte aan dierlijke eiwitten heel goed. Ik heb mijn bedenkingen omtrent de tropische geur en smaakstoffen. Ook in de aquariumopstellingen waren deze geuren niet beter dan bijvoorbeeld boilies op basis van nat of droog kattenvoer, het was een kwestie van wennen. Ook de boilies op basis van mestpieren werkten fantastisch. Het meest ordinaire aas zou je denken.
GEVARIEERDE ETER
Wanneer in een bak met tientallen karpertjes een aantal voerplaatsen werd gemaakt met boilies in verschillende fruitsmaken en twee gebaseerd op dierlijke eiwitten was de keus bijna altijd duidelijk. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat de duistere tropische cocktails er meer zijn om de fantasie van de sportvisser op te wekken dan dat er werkelijk een vangende meerwaarde van uit gaat. Uiteraard mag iedereen er anders over denken en in mijn hart hoop ik dat eigenlijk ook. Ik heb namelijk ook niet de wijsheid in pacht. Er is echter ��n belangrijk ding dat we niet moeten vergeten en dat is dat de karper een zeer gevarieerd voedsel in de natuur heeft. Wie een sessie achter de rug heeft met goede resultaten met laten we zeggen fruitboilies, moet niet raar opkijken als het de volgende sessie minder en soms gewoon slecht is. Het water heeft behoefte aan afwisseling. Ga de volgende sessie in dat zelfde water eens met geheel andere boilies voeren en vissen. Grote kans dat het dan ook weer goed gaat. Ook is een gegeven dat in de proefopstelling de karpers in de koude periode minder maar relatief wel grotere boilies tot zich namen. Vergelijk het met de snoeken die zonder problemen een grote dode makreel pakken in de winter. Gehaakte vissen gingen meestal twee dagen na deze mindere ervaring weer eten. Wat ook opviel dat ze wel degelijk zeer achterdochtig te werk gingen bij de boilies. Waarschijnlijk schrikt ook de vorm de dieren af. Afwijkende vormen ( gekookte stukjes boilie ) werden dan ook eerder genomen dan de bolletjesvorm. Dit was echter van korte duur. Na een week aten de dieren ook de standaard boilies weer.
De eigenlijke conclusie van dit verhaal is heel duidelijk. Verdiep je eens echt in de voedselgewoonte en de biologie van de karper en je zult zien dat je er nog heel veel te ontdekken valt.
|
