De passie voor Karper
Het is weer begonnen! M'n adrenalinespiegel gaat weer richting het rode streepje. Mijn logische denkvermogen is gestopt en mijn natuurlijke baardgroei beleefd hoogtijdagen. Mijn vrouw ziet de hoeveelheid wasgoed met de dag slinken en de wallen onder mijn ogen vreten zich een weg naar binnen. Slaap.....wat slaap, ik heb geen slaap. Ik begin te ruiken en krijg bruine kringen onder mijn armen, de trainingsbroek die eens in volle glorie om me hen zat is een uitgezakt plakkend kledingstuk geworden. M'n handen kleven, er komt niemand meer op visite. Ik val af omdat mijn dagelijkse behoefte naar eten naar het nul-punt is gedaald. Dit kan maar één ding betekenen. We gaan de polder weer in op zoek naar de enige echte karper..... de boerenkarper.
Mocht een ander soort mens oftewel een andere karpervisser zich hier niet in kunnen vinden ....ook goed. Zoals ze op de reclame zo mooi zeggen: " Denk vrij, denk Aegon ". Afmetingen van de vissen kunnen me gelukkig niets schelen. Ik kan genieten van elke karper. Niet zoals zo veel vissers waarbij de sessie alleen geslaagd is met een 20+ ponder. Ik vang liever een klein onbeschadigd boerenkarpertje dan een volgevreten Frans boiliebeest. Wat is de essentie van het vissen? Gelukkig bepaald ieder dat voor zichzelf en hoef ik aan niemand rekenschap af te leggen. Het model van een duikboot met een flauw gebogen rug. Het temperament van een goedzak met dommekracht. Houdt van vrijheid en is een typ van; "Wat de boer niet kent dat eet hij niet" Liever een maisje of een paar mestpieren dan een coctailtje van passiefruitflavour verwerkt in een pingpongbal groot bolletje waar zoveel eieren in zitten, dat een normale man er weken wijdbeens door zou gaan lopen.
In een klein achteraf slootje waarbij de bodem veert als een matras, daar is het walhalla. Daar moet je eerst een paar voerplekjes maken. De rieten staan bij voorbaat al te schudden. Op je buik liggen omdat je weet dat ze er zijn en het minste geluid ze op andere gedachten kan brengen. Een flitsende hengeltop. Het snoer snijdt het water in verschillende stukken. Accelleratie ten top.
Enorme modderwolken vertroebelen het water. Uitkijken voor die vlijmscherpe rugvin anders wordt de lijn aan flarden gesneden. Zwemmend wordt deze topper geschept, want op z'n kant gaat hij/zij nooit. Met respect en een enigszins onbeschrijvelijk gevoel laat ik mijn vriend weer zwemmen. Zo'n ervaring is eenmalig, de volgende is weer anders. Stinkend, bezweet, moe, vies en uitgewoond weet ik iets zeker: Dit is passie.
