Vorige week liep ik over de afslag in IJmuiden en keek naar de honderden kisten met gestripte vis. Er staat een man een paar kisten schar uit te zoeken. Handig en met veel routine sorteert hij de vis op grootte. Als ik even bij hem sta te kijken en te praten laat hij binnen een paar minuten al zijn afkeer blijken over deze massaal vookomende platvis. De vissers krijgen er volgens hem helemaal niets voor. Een paar dubbeltjes voor een kilo weet hij me te vertellen. De vissers hebben meer weer werk om ze uit de netten te halen dan dat het iets oplevert. Ik noem het nog net geen "puf" oftewel waardeloze vis. Op het moment is het op de pieren en strekdammen langs de hele Nederlandse kust feest als het gaat om scharvangsten. Vorige week zaterdag liep ik met mijn vrouw even over de pier van IJmuiden en later die middag nog even over de pier van Wijk aan Zee en toen viel me al op dat het aantal gevangen scharren aanzienlijk was.
Er waren mensen met meer dan 50 meeneem scharren.
Daar waren de meningen dus absoluut totaal anders over dit bescheiden platvisje en werd de visserij geweldig ervaren. Je kreeg tenminste beet en het was weer eens ouderwets "vangen" Met twee en drie tegelijk kwamen ze binnen. Zelfs de grootste ééndags vissers wisten er een bakzooitje van te bemachtigen. De bekende vinnige aanbeetjes waren al ver op de toppen te zien. Of er nu met lange zijlijntjes werd gevist of met afhouders, iedereen ving vis. De bakjes met zeepieren en zagers werden in een rap tempo leeggevist. Als biologieleraar vond ik het ook schitterend om te zien hoe ook de vogels in dit gebied zich hebben aangepast aan deze makkelijk te verkrijgen voedselbron. De drieteen strandlopertjes en pleviertjes hebben zich heel snel aangeleerd dat een sportvisser die aan het ingooien is niet op zijn aas let. Vele keren heb ik gezien dat zo een klein rap en kittig vogeltje bliksemsnel naar een bakje toeliep en dan snel een pier of zager pikte en die verderop opat. Aangeleerd gedrag noemen ze dat.
Afgelopen zondag eind oktober had ik dus een wedstrijd met de HVZ Zaanstreek op de pier van Wijk aan Zee en had me er helemaal op ingesteld dat het wel eens feest kon gaan worden.
Helaas voor ons, maar het prachtig rustige zonnige weer had plaats gemaakt voor harde wind en een bewolkte hemel. De vis had er ook niet bepaald zin in als je het vergeleek met de dag ervoor. In totaal ving ik 7.59 meter aan vis in de vorm van schar, bot en wijting. Moet ik nu vrolijk zijn of niet? Natuurlijk, moet je dat zijn, iedereen ving nu ook weer vis en we weten allemaal dat de ene dag de andere dag niet is. Het blijft vissen. Ga absoluut de komende weken een keertje naar zee want het zit helemaal vol met schar en wijting en een grote kans op een leuke dag ligt in het verschiet
