ZOU HET WEER ZO WORDEN?.
De pilot trip die we mei 2002 mochten maken naar het enorme meer 45 minuten boven Oslo was gewoonweg eenmalig. Waar kom je in Europa tegen dat je met 6 mensen in drie dagen 671 snoeken vangt. Volgens mijn bescheiden mening kom je dan al snel tot de conclusie dat je dan in Scandinavië nog terechtkunt. Zweden en Noorwegen blijven dan over.
Wij hebben dan de mazzel dat Nils Erik als kind in Noorse gebied is opgegroeid en er dus veel informatie over kan verstrekken. Wat een geluk dat we dan voor een reportage over de Dokkadelta naar dit ongelofelijk mooie gebied mogen vertrekken. Natuurlijk gaat het een sportvisser om de vis, maar wat een mazzel dat je dan in zo een vakantie ook nog eens dingen ziet waar een natuurliefhebber van zal watertanden. Vissen en natuur moeten eigenlijk samen gaan. Elanden, vossen, parelduikers, kraanvogels, tientallen soorten eenden en ganzen, herten u ziet ze daar als u uw ogen maar de kost geeft.
OP DE ELECTRONISCHE SNELWEG NIETS TE VINDEN
U bent waarschijnlijk net als ik al aardig thuis op het internet en het moet dan ook raar wezen als een stek of een plaats niet is terug te vinden op het net. Ik heb alles uit de kast getrokken om iets te vinden over de Dokkadelta, maar het is me amper gelukt. Alleen kon ik wat vinden bij een Duitse site www.elchferien.de Daar kon je lezen over de accommodatie en de mogelijkheden. Niets over wat ik wilde weten. Een minder gevoel omdat je het liefst beslagen ten ijs komt. Hoe zijn de boten. Is er een dieptemeter, wat zijn de diepten, is er goed met jerkbaits te vissen en ga zo maar door. Als ik drie maanden de tijd heb om dingen uit te zoeken dan vind het niet erg om wat rustiger aan te doen maar nu heb ik maar een beperkt aantal visdagen en dan wil ik me zo goed mogelijk voorbereiden.
HEERLIJK UITGERUST
Natuurlijk is het een stek die niet om de hoek van de deur ligt, maar je krijgt er dan ook wel wat voor terug. Eerst ga je met de auto naar Kiel in Duitsland. Vanaf Amsterdam gerekend is dat ongeveer een kleine 600 kilometer en daar doe je gemiddeld 6,5 uur over.
Wij komen onder de rook van Amsterdam vandaan en gaan via de A1 richting Hengelo. Eenmaal in Duitsland kunnen de teugels een beetje gevierd worden en met een doorsnee snelheid van 120 schiet het erg snel op. Via Osnabruck – Hafen, Bremen, Hamburg, kom je in Kiel aan waar je goed op de borden moet letten en er al snel de Oslokai aangegeven wordt.
Zorg dat je ruim ( 1,5 uur) van tevoren aanwezig bent.
De boot die je naar het hoge noorden brengt is werkelijk waar zoals de Duitsers zeggen “Spitze” De hutten zijn perfect en brandschoon en het eten is ”toppie toppie”
Ik kan het alleen maar aanraden om op deze manier te reizen omdat je zo heerlijk uitgerust aankomt. Wil je a la Carte eten is dat mogelijk, maar als je echt eens lekker verwend wilt worden door een subliem Noors warm en koud buffet met alles erop en eraan dan zou ik eigenlijk willen zeggen; laat u deze kans niet ontglippen. Warme en koude gerechten, Vlees vis, vier soorten koude en warme groenten meerdere soorten gerookte en gestoofde vis, schelpdieren, schaaldieren echt te luxe, te veel en vooral te lekker om op te noemen.
U bent natuurlijk op de hoogte van het feit dan Noorwegen voor onze begrippen nogal prijzig is maar voor een prijs van 199 NKr., dus ongeveer 26 Euro eet je zo ontzettend lekker dat blijft je zeker bij.
SIMPEL EN EENVOUDIG TE VINDEN
Heerlijk uitgeslapen gingen we vanaf Oslo op weg naar Odnes. Houd u goed in de gaten dat Noorwegen en land is waar absoluut niet gestresst wordt op de autowegen. De snelheidsovertreders worden zeer streng aangepakt. Overal staan de snelheidsaanduidingen en meestal is de limiet 80 met uitzondering tot 90. In tijd gerekend en dat hebben we heel precies bijgehouden waren we iets meer dan twee uur onderweg om naar de visplek te rijden. Perfect aangegeven en de route langs de randsfjord is al een vakantie op zichzelf. Odnes wordt ook op tijd aangegeven. Het is niet meer een heel klein dorpje in de Dokka delta met een wonderschoon panorama. De plaats is absoluut onmogelijk om te missen omdat er een torenhoge lachende beer in de buurt staat met de tekst Bjornen Spisested wat zoiets betekent als Beer’s eetgelegenheid. Hier parkeert u de auto en meldt u bij de receptie. De eigenaar, een zeer sympathieke man ( Morten) leidt u naar de absoluut perfecte blokhutten. U kunt de auto tot voor de deur parkeren en dit is heel fijn met inladen van de vele visspullen. Vlak naast het restaurant is ook een SHELL benzine station wat ook een zekerheid geeft dat je altijd nog in de avonduren ( tot 21.00 uur) terechtkunt voor wat benzine.
HOE BEDOEL JE GROOT
Aangekomen realiseer je je pas dat de Randsfjord waar je langs bent gereden ook allemaal behoort tot het water waar we gaan vissen. Dik 70 kilometer is het meer, tel uit je winst. Het is gewoon voor Nederlandse begrippen immens groot. Het water is er werkelijk glashelder en dit geeft een paradijselijk gevoel. De eigenaar Morten nam ons mee naar de plaatselijke houtfabriek en liet ons de stekken in de buurt zien. Heel duidelijk liet hij ons weten dat het eigenlijk verboden was om in het dokkadeltagebied te vissen. In het meer en langs de eilandjes geen probleem maar in het deltagebied was het verboden. Eigenlijk was dit een streep door de onze rekening want dat gebied zag er ontzettend uitdagend en aanlokkelijk uit.
Ook via een aanplakbiljet was te lezen dat het eigenlijk verboden was. Toen we echter met een Noorse sportvisser in gesprek kwamen wist hij ons te vertellen dat het voor, lees, sportvissers die respect hebben voor en broedende vogels geen enkel bezwaar was om in de delta te komen. Gelukkig maar want dat bleek een van de hot spots. Dit hele gebied met een gemiddelde diepte van 1 tot 15 meter waren topstekken. Schitterende waterplanten bedden met halfvergane schoeiingen, Afgesleten kleiwanden en onmetelijke rietvelden met tientallen vismogelijkheden. In de delta lopen twee grote rivieraders die dit gebied van zuurstofrijk glashelder water voorzien. Je kunt wanneer je de delta trollend binnengaat je hart ophalen aan ongelofelijk mooi natuurschoon ( onbeschrijflijke grindbeddingen met wuivende waterplanten) en wanneer u uiteindelijk bij de snelstromende rivier bent aangekomen begrijpt u onmiddellijk waarom de Noren hier in het najaar op zeer groot wordende wilde bruine forellen vissen staan te vissen. Vissen met een gewicht van boven de tien kilo zijn echt kanjers van forellen. Op het meer zelf wordt ook redelijk vaak gevist op forel, maar dan trollend met pluggen. Volgens een sportvisser moet er tussen de 50 en 100uur worden gevist voor 1 tot 2 forellen
Het geheel werd gefotografeerd en we gingen weer terug omdat de snoek hier niet meer te vinden was.
WAAROM BIJTEN ZE NOU NIET?
Ik weet zeker dat het merendeel van de snoekvissers (inclusief ikzelf) dit nog niet veel zal hebben meegemaakt. Ik ben met vriend Lex van Doorn op zoek naar viend Esox en heb al meer dan een uur getrold, gegooid en gevertikaald en niets als bewijs gekregen. Doen we iets verkeerds of zitten we gewoon op de verkeerde plek. Het water zit volgens de dieptemeter vol met vis en op de plekken waar je een eendensnavel zou mogen verwachten zie je ook duidelijk de bananen op het scherm. Weer proberen maar niets werkt. In een schitterende inham met dito prachtige begroeiing wordt het probleem voor ons opgelost. We kijken allebei in de richting waar het spetterende geluid vandaan kwam. In de tientallen meters brede wiervelden zien allemaal grote vis aan het spelen, en grote kolken draaien. We hadden geen bericht van karpers gekregen dus maar heel voorzichtig toch een kijkje nemen. Een “natuurlijk” proces speelt zich vlak voor onze ogen af. Door het glasheldere water zien we de langgerekte donkere gestalten langs elkaar heen schuiven en capriolen maken. We nemen de discretie in acht en gaan heel voorzichtig weg. De snoek is massaal aan het rijen en heeft totaal geen interesse in ons meegebrachte kunstaas. Drie weken geleden lag er nog ijs horen we van een plaatselijke sportvisser. Het water is hier ongeveer tussen de 1 en de 4 meter diep en het begint nu dus weer een beetje op te warmen. We worden lekker gemaakt door de sportvisser met het verhaal dat in de zomer alle kinderen aan de strandjes voor de lol aan het snoekvissen zijn met een spinnertje of een plugje, zoveel zitten er. Een andere visser, die een huisje heeft aan de oever van het meer, vertelt dat hij er twee maanden per jaar professioneel mag vissen op “gjedde” wat voor snoek staat en er ongeveer 16.000 kilo uithaalt. Het meer stikt van de snoek en het doet des te meer pijn om vast te moeten stellen dat we ze nu gewoon niet aan de vinnen zullen komen. Ik ken genoeg verhalen in de trend van “Ja maar meneer, vorige week was het goed hoor”
We besluiten om door te zoeken en misschien naar iets dieper en kouder water te gaan.
ONZE DUITSE VRIENDEN HIELPEN ONS
Laten we nu ook eens een voorbeeld geven hoe blij we zijn geweest met de ontmoeting van een aantal Duitse sportvisvrienden. ( Bernt, Jurgen. Kurt en Al trollend op onze eerste visdag komen we naar lang zoeken en trollen, maar 1 snoekje te hebben gevangen, weer vlakbij de plek waar we vertrokken en wel in de buurt van de houtfabriek. In de hoek is een waterkrachtcentrale die daar ook de wateruitstroom heeft zitten. Dit water is slechts een paar graden boven nul omdat het water afkomstig is van een hoger gelegen stuwmeer wat op zijn beurt het water ontvangt uit de nog hoger gelegen gletsjers. We zagen daar bij de waterkrachtcentrale dezelfde Greenboats liggen die bij de huisjes horen. Waarschijnlijk waren deze boten van onze buren die ook aan het vissen waren. Stoere solide boten van 5,5 meter met een 15 pk Yamaha 4-takt motor erachter, bewapend met een simpele maar prima werkende hummingbird dieptemeter.
We besluiten om even kennis te maken en steken het meer over. Daar aangekomen blijken een viertal Duitse sportvissers te liggen die toch een beetje beteuterd kijken. Tot op heden niets gevangen. Het weer was zeer slecht geweest en ze hadden ook dezelfde ervaring als wij opgedaan door tientallen snoeken wel te zien maar nog niet te vangen.
Ook zij hadden van Morten gehoord dat er in de stroom door de plaatselijke bevolking erg veel werd gevist en op zijn tijd ook nog werd gevangen.
Het water was tussen de 10 en de 15 meter diep. Voor ons een geluk. Al snel bleek dat het er vol lag met snoek en niet van die kleintjes ook. Als de bevolking van de kant een snoek ving was dit meestal een exemplaar van rond de 50 of zestig centimeter. Op de snoek zit geen minimum maat in Noorwegen omdat men deze vis liever niet heeft. Ze vreten namelijk hun veel belangrijkere sportvis de forel en de zalm op. Ze nemen de snoek mee om er een visspecialiteit van te maken met de naam “fiskeboller” De Duitsers gingen het ook hier even proberen en natuurlijk deden we mee. Bij de eerste tien worpen werden er al snel grote exemplaren gehaakt Dit was de “place to be”
GELUKKIG HADDEN WE RUBBER BIJ ONS
Ik ga geen discussie aan wat nu beter is voor snoek want dat wordt langdradig en een gebed zonder eind. Wat ik wel weet en kan beredeneren is dat de pluggen, lepeltjes en ander kunstaas in de stevige stroom nooit de bodem haalden. Hoogstens waren ze in staat om de vier meter te halen maar dat was dan ook wel de limiet. De snoek lag in het hele gebied rondom de stroom. In de omgeving vlak voor de uitstroom tot in een cirkel van honderd meter. In de laatste video van Roland Lorkowski van Profi blinker vertelt hij dat het vissen met een dubbele loodkogel in plaats van de traditionele enkele loodkogel beter is bepaalde omstandigheden ( diep water en veel obstakels) Hier waren allebei de argumenten aanwezig en ik besluit dan ook om op een 60lbs hard mono lijn een loodkogel te zetten van 15 gram, twee centimeter erachter de shad ook met een loodkogel van 15gram. Als werpgewicht heb je nu dus 30 gram maar de vis hoeft in feite maar 15 gram naar binnen te zuigen. Hier wat dit het ei van Columbus. De dertig gram was voldoende om snel diepte te maken en op de bodem te belanden. Wanneer je voelde dat het kunstaas op de bodem viel haalde je in een aantal korte vinnige opwaartse rukken het kunstaas ongeveer een meter omhoog. Even een vrije val laten maken en weer op het laatste moment contact maken. Vrijwel alle aanbeten kwamen dan ook met het zakken richting bodem. Heel kort was een felle tik te voelen en dan was het zaak om ook zeer snel aan te tikken. We hebben zo meerdere metersnoeken met onze Duitse sportvissers vrienden gevangen. Het record had Jurgen met een snoek van 1.07 centimeter.
De snoeken die we bij de grond vingen daar in de stroom hadden allemaal minstens een lengte van 85 cm en dat zijn nog steeds mooie exemplaren. Ze voelden steenkoud aan en waren absoluut al afgepaaid want de snoeken waren allemaal slank en dun. We hebben er twee dagen in de buurt gevist en mooie grote snoeken gevangen. Absoluut onbegrijpelijk dat er zoveel grote snoek op een kluitje lag in zo een betrekkelijk klein gebied.
De drie grootste exemplaren van 107,105 en 103 cm werden stijf tegen het hekwerk van de centrale gevangen. Voor de uitlaat stonden grote scholen met marenen.Als je met een zonnebril in het water keek kon je de schimmen zien staan met hun kop in de stroom. Volgens Morten aasden ze op de kleine visdeeltjes die afkomstig waren van vis die in de schoepen van de turbines terecht waren gekomen. Een prachtige grote zilverachtige vis die het lijf heeft van een grote spiering, rond en stevig en een bekje als een vlagzalm. De vis wordt door de plaatselijke bevolking gewaardeerd omdat hij heerlijk smaakt als hij goed gerookt is. De vis is waarschijnlijk familie van de zalm omdat we een klein vinnetje vlak voor de staart zagen wat verdacht veel leek op een vetvinnetje. Hier aasde de grote snoeken absoluut op. Toen Bernt dan ook met een grote shad van dertig centimeter vlak voor de uitlaat viste werd hij ook in een fractie van een seconde gegrepen door een schitterend getekende Noorse snoek. Mooi gefotografeerd werd hij weer teruggegooid. Gelukkig waren de Duitse buren ook fervente sportvissers en werd niet een vis meegenomen naar die Heimat.
IK WILDE TERUG NAAR DE “ECHTE” NATUUR
Na die twee dagen had ik genoeg mooie vis op de foto en wilde ik toch dat onbevredigde gevoel van de onbeviste delta wegnemen. Gelukkig was ook Lex die menig aangedaan en gingen we in de delta kijken. De Duitsers gingen door met het vissen in de stroom omdat ze daar de zekerheid van vis hadden en ook vooral grote vis. Ze hadden de dag tevoren een foto gezien van een plaatselijke visser die in datzelfde gebied een snoek van 134 had gevangen.
Daar gingen ze dus voor en ze hadden in de delta niet goed gevangen. Het was alweer een aantal dagen geleden sinds de Duitsers daar hadden gevist en dat kan absoluut uitmaken. We hadden ook vier dagen met topweer achter de rug en misschien waren die paar graden net weer het sein om te gaan azen. Gelukkig dat we het besluit hadden genomen. Langs de oude houten schotten en in de rivierarm zelf was het gewoon feest. In een adembenemende omgeving met glashelder watertot op twee meter water je jerkbait zien pakken is kicken. Vis tot een meter vingen we met
regelmaat. Ik gooide op een moment zes keer in en vijf keer werd de jerkbait ( jointed) gepakt vlak voor mijn ogen. Het allermooiste wat je maar kan overkomen.
Door een breuk in mijn speldwartel ben ik het kunstaas ( een Gordon Griffith Mackerel jointed )helaas kwijtgeraakt en moest ik over op een andere. Ik wilde echt wel eens de Salmo Glider uittesten maar die liep net wat te ondiep voor het drie meter diepe water. Ook toen heb ik een shad onderlijn genomen met een loodkogeltje van 10gram zodat ik met een klein loodkogeltje vlak voor de glider viste. Voor de actie maakte het echt niets uit, integendeel, we zagen dat de uitslaande bewegingen zelfs nog feller werden. Ook deze combinatie bleek erg succesvol en op diepere wateren is de glider dus perfect inzetbaar. W at voor mezelf ook een zeer bevredigende ontdekking was dat ik de hele vakantie met dezelfde hard mono onderlijn heb gevist en echt niet één snoek heeft het kapot gekregen. Samen met Arnulf Erchen van het Duitse visblad Rute und Rolle heb ik al een tweetal jaren een onderzoek over het gebruik van staal of hard mono.
De monsters die van de firma Ockert ( Maxima) gekregen hadden om uit te proberen waren weer verbeterd volgens hun zeggen en ik kan u verzekeren het is echt topspul.
De snoek begon los te komen door het aanhoudende warme weer en we bleven maar mijmeren over de komende weken wanneer al het paaigeweld afgelopen zou zijn en het hier dus echt een paradijs zal zijn voor de snoekvisser.
Eenmaal in Holland uiteraard Nils Erik Nilsen van Scan partner gebeld om te vertellen hoe de reis was verlopen.
Hij vertelde ons dat in de plaatselijke krant twee weken voor onze komst een monstersnoek was gevangen van 17.47 kilo in de randsfjorden bij de Flubrug slechts 10 minuten varen van onze verblijfplaats.Even slikken en weer ademhalen.
Hij was de grootste snoek ooit in Noorwegen gevangen. Of de duvel ermee speelt, hoorde ik 10 juni dat dit record ook alweer gebroken is met een snoek van 1.34 m met een gewicht van 17.63 kilo
Deze unieke Elch Ferien reisbestemming inclusief perfecte visboten is alleen te boeken via Scanpartner of Tightlines.
Pim Pos
