Uit eten met Obelix
Zo'n 2000 jaar geleden was heel Gallië bezet door de Romeinen.
Héél Gallië ?? Nee, een kleine nederzetting bleef dapper weerstand bieden tegen de overheersers.
Ergens ver in het noordwesten, waar de golven van de atlantische oceaan beuken tegen de ruige rotskust van Bretagne, daar ligt een klein dorpje, waar onze helden wonen.
In dit dorpje, op camping le Panoramix,
hadden wij deze zomer ons tentje opgezet .....
In het land van Asterix en Obelix
genoten we natuurlijk van de talloze lekkernijen die men hier van oudsher in de keuken bereidt en in het winkeltje van Kostunrix kochten we bijvoorbeeld overheerlijke Moules Marinieres a la crème ( roomboter, sjalotjes, knoflook, wijn, slagroom en mosselen ) ... en z'n vis stinkt niet, maar z'n mosselen waren wel véél duurder en kleiner dan bij ons thuis. En ook de Bretonse crêpes (er staan hier minstens 3 crêperieën op elke hectare grond) konden onze ochtendhonger wel stillen en waren een lekker smultussendoortje.
Het hele dorp schoof aan aan lange tafels om samen eventjes een hele os op te (vr)eten en we mochten proeven hoe droog de crêpes van Bakmix waren ( ... mijn crêpes zijn niet droog! ), hoe vet de frites van Diamantix wel was (... mijn frites zijn niet vet! welles-nietes! ) en hoe scherp de mosterd van Dionix wel was (... mijn mosterd is niet scherp !..welles!nietes! +*+*) . Maar vooral merkten we hoeveel vlees er destijds aan een paar everzwijntjes moet hebben gezeten, want de enorme os die men hier op onsubtiele wijze via de anus aan het spit had geregen, bleek ruim genoeg bieflappen te bevatten om de honger van een paarhonderd luidruchtige feestvierders te stillen.
... alleen had onze oppergod Toutatis besloten dat het op deze dag weer eens pijpestelen zou gaan regenen en daardoor waren Wilnix, Hoefnix en Lusnix achter hun warme blokkenhaard blijven zitten en liep Idefix helemaal alleen te dwalen over het droevig lege dorpsplein.
en twee weken later, nadat de mislukte os ambachtelijk tot houdbare worst was verwerkt,
... en nadat er nog wat vechtpartijtjes waren geweest met de Romeinen ( waarbij de verzamelde eskadronnen van Milanos, Lazios en Juventos waren verslagen en waarbij Zidanix weer heer en meester was geweest op het slagveld en waarbij de uithaal van Platinix de overwinning had opgeleverd )
... en nadat er in het bos een wilde achtervolging was geweest ( waarbij de paardenwagens van Citronox, Renolix en Peugox waren achtervolgd door de romeinse pelotons van Alfanos, Ferraros en Fiatos )
... was er weer een groot dorpsfeest
en werden opnieuw de glazen geheven en het houtvuur extra hoog opgestookt, want deze keer werden er maar liefst 16 hele varkens tegelijk aan het spit geregen (!) en het hele dorp liep uit om met dans en zang van dit geweldige feest te genieten. Bij het zien van een 'sateetje van 16 varkens' moesten wij wel even slikken, maar dit is toch echt de meest normale, eeuwenoude manier om vlees te bereiden en wij Hollanders zijn in die 2000 jaar na Obelix eigenlijk veels te verwend en teergevoelig geworden om zo'n knusgezellig oud dorpstafereeltje nog te kunnen waarderen .
Voor dit feest had onze druïde Panoramix weer eens een heerlijk geestrijk vochtje gebrouwen ( Bière ala Pression et du vin Chateau Migraine), maar dat goedje werd helemaal niet in een grote pan klaargemaakt
en er zat helemaal geen maretak in en het kwam gewoon uit de tap !.
En ik kan ook niet zeggen dat je er veel sterker van werd, want ik zag nogal wat labiele drankorgels over straat zwalken en die zouden bij een robbertje vechten met de Romeinen toch weinig schade kunnen aanrichten.
Ook Assurancetourix, de bard, was van de partij
en die bracht inderdaad een vreselijk kwelend vals doedelzaklawaai ten gehore .
Vanaf het moment waarop de plaatselijke dorpsfanfare (?) rouwstoet (?) dweilorkest (?) uitrukte hoorde je alleen nog maar valse noten klinken en kreeg je akuut een fluitende hoofdpijn.
Zelfs de vrouwelijke fanfaristes(?) fanfareuses(?) fanfemmes (?) die meeliepen in het doedel-orkest hadden stiekum hun oren dichtgestopt, want ik zag duidelijk zo'n doedelzakkeniste (?) doedelzakkeneuse (?) doedelgleuf (??) lopen met oordoppen in ! Dus die vondt het zelf ook niet al te best klinken !
Die nacht hebben wij erg slecht geslapen (gruwelijke doedelnachtmerrie)
en het was nog lang rumoerig op onze camping 'le Panoramix' aan de Bretonse westkust....
Maar anno 2005 is het knusse dorpswinkeltje van Kostunrix uitgegroeid tot een hypermegasupermarché,
want ene meneer Leclerc heeft in elk frans gat een shopje neergezet,
waar zo'n 20 albertheynfilialen plus 10 hema's plus 8 gamma's plus 5 praxissen plus 3 veeëndeeën
zodat je ongeveer een vierdaagse moet lopen om het assortiment te kunnen bekijken, en je zóveel keuze hebt dat kiezen bijna onmogelijk wordt en je dus urenlang bij een gigantische zuivelafdeling staat te twijfelen welke van de 3000 weldadige chocomoussetoetjes je vanavond het liefst zou willen opkanen !
Verder was er natuurlijk nog de uitgebreide zeeverse visafdeling die altijd onze extra aandacht krijgt. Daar gingen de levende krabben en kreeften grif van de hand, want 3 euro voor een krab is immers een koopje en je kunt ze daar terplekke levend laten stomen ( ... is volgens de gebruiksaanwijzing buitengewoon diervriendelijk !!) zodat ze tenminste niet bij jou thuis als zombies uit je kookpan omhoog komen kruipen.
Alleen waren er een paar kwajongens die van de wilde natuur houden,
dus die doken in de oceaan gewoon zelf illegaal een paar kreeftenkooien op, om daaruit hun eigen verse reuzenkrab op te diepen... maar ... weet jij hoe zwaar die kooien zijn ? ... en hoe hard je moet watertrappelen om zo'n loodzwaar kreng bovenwater te houden ? ... en weet je wel hoe buitenaards alien zo'n gigantische knipscharende krab eruit ziet als 'ie je onderwater van dichtbij door je duikbrilglas aankijkt ?
... en weet je hoe venijnig die beesten kunnen knijpen in je .... ?
Maar voor één enkel eetbaar zeebaarsje zou je in de winkel van stamhoofd Leclerc maar liefst 12 harde euri moeten neerleggen, dus die gingen wij ook liever zelf vangen.
Op het vlakke strand, waar het water in 6 uur tijd maar liefst
stonden we te vissen en te vangen, maar we moesten wel heel hard lopen om bij vloed het water voor te blijven
en bij eb ook weer heel hard mee terugrennen.
En terwijl de golven van de tweemaaldaags inkomende vloed tot schuim sloegen tegen de bemosselde rotsen
en je onderwater al snorkelend de zeebaarzen en loeiers van lipvissen onder je door zag zwemmen,
konden we geen genoeg krijgen van het weidse landschap
en verstreek de tijd natuurlijk weer veels te snel.
En twee weken later ....
nadat Brellix en Aznavox het zangconcours hadden gewonnen ,
en Alexix bij de zwijnenjacht in het bos de meeste bokken had geschoten,
... en nadat het plaatselijke dames-modeclubje van Bardotix, Lollobrix, Pamelix en Cosmoplix
weer eens voor rotte vis was uitgemaakt (... rotte vis?.. onze vis is niet rot! +*+* )
door het ordinaire plattelandsvrouwenclubje van Erotix, Phallix, Pornix en Mastorbix ,
... en nadat de verenigde stamhoofdenvergadering bijeen was geroepen,
waarbij de opperhoofden Pompidix , Mitteranox en Chirax een strijdplan hadden gesmeed
tegen de vijandelijke troepen van Bushox, Sadamox, Binladox, Passius Pincodus en Gajus BonusMalus ,
... en nadat ...
... en nadat ...
was er weer een feest ...
maar daar konden wij helaas niet meer bij zijn,
want onze vakantie was voorbij
en we moesten afscheid nemen van het gezellige dorpje en zijn inwoners .
... maar het was waarschijnlijk nog lang rumoerig op camping 'le Panoramix' aan de Bretonse westkust.
Avé Amicales,
Geert Luingix
