Het mooiste moment in het jaar op visgebied voor ons van hengelsport is om een keer per jaar naar het noorden van Noorwegen te gaan. De eilandengroep �de Lofoten� is dan onze plaats om onze grootste passie uit te voeren�.Vissen vissen en nog eens vissen. Het liefst op grote heel grote kabeljauw en koolvis. Lees het verslag van Pim Pos, Ruth Pos en Aart van Vossen
Een tiental jaren geleden heb ik deze "parel"van Noorwegen leren kennen. Een Duitser in Trysnes ( Klaus Beardi) vertelde ons dat er in zijn beleving geen betere visplaats was voor grote koolvis en kabel"u" dan deze. Wat doe je dan? Juist je gaat informeren, contacten leggen en informeren naar de beste tijd om te gaan in verband met de schoolvakanties.De beste tijd voor de echt grote "skrei"is in april en mei maar dan hebben we geen schoolvakantie.
Ieder jaar weten we toch gullen te vangen van dertig pond en meer. Vorig jaar nog hadden we een gul van 22 kilo maar dit jaar bleef de teller steken op 17.8 kilo.
In de zomer is dat echt een prachtige vis en mogen we echt niet klagen. We hebben namelijk te maken met de bouwvak door onze schoolgaande kinderen. We gaan altijd met z'n drieen. Mijn broer Ruth en vismaat Aart van Vossen completeren het visteam.
Na een aantal keren met het vliegtuig te zijn geweest besloten we om vorig jaar met de auto deze megareis te ondernemen. We spreken namelijk wel over 2780 kilometer heen en ook deze respectabele hoeveelheid terug.
Mijn broer, handig als hij is heeft van zijn grote Fiat Ducato een ware Autorijdrelaxvisvriesslaapcombinatie gemaakt. Alle spullen, eten, koelboxen, viskoffers, pilkers enz.gaan onderin en op de eerste etage heeft hij twee lekkere slaapplaatsen gecre�erd. Bovenin nog een slaapplaats dus wanneer we even willen slapen dan gooien we de bus overal langs de kant en kan er perfect een uiltje worden geknapt. In het begin zagen we er erg tegenop maar nu willen we niet meer anders.
Je moet zeker de tijd nemen voor deze trip omdat je anders stuk aankomt. Vergeet niet dat het in de Lofoten in de zomermaanden niet donker wordt en je dus 24 uur kunt vissen Wanneer je dus van lang vissen houdt, kun je net zolang op het water blijven als je zelf wilt.
2700 kilometer "VAKANTIE"!!!!!!!!!
De fout die mensen in het begin maken is het feit dat je er zo snel mogelijk wilt zijn en dat kan ik me best voorstellen. Wij hebben besloten om er gewoon 2,5 dagen over te doen en lekker onderweg te genieten van de ongelofelijk mooie reis.
Zweden is zo groot en het lijkt wel alsof er aan de bomen geen eind komt. Je ziet echt van alles. Maagdelijke meren en rivieren waar het barst van de vis. Je moet je ogen goed op de weg houden want van alles kan er oversteken.
In Zweden komen beren, wolven, vossen ( en dan bedoel ik niet onze vriend Aart van Vossen ) rendieren, elanden, ree�n en andere wild nog in ruime hoeveelheden voor en ik kan u verzekeren dat een confrontatie met een rendier heel snel een eind maakt aan uw Lofoten droom. We hadden er deze reis bijna drie keer een aantal op onze auto. Mijn broer ziet opeens een elandkoe staan met een kalf, uniek gewoon.Wat een enorme grote dieren zijn dat.
Totaal andere dieren dan die slome rendieren. De sukkels blijven gewoon voor je auto uitrennen en vertikken het om de berm in te gaan. De beesten zijn van de sami's en laten de beesten lekker grazen en jongen krijgen en in de winter worden de kuddes weer bijeen gedreven.
Midden in Zweden in een onmetelijk bos rijdt ineens een auto voor ons die vanuit een ander klein weggetje de weg oprijdt. We zien hem een eekhoorn aanrijden maar de auto rijdt door. Ik besluit om te stoppen en even kijken hoe het met het beestje gaat.
Helaas, het beestje is niet meer, maar is nog wel helemaal gaaf. We nemen het mee om het in Noorwegen te prepareren. Eenmaal aangekomen in Noorwegen hebben we het beestje heel mooi ontdaan van het mooie velletje en hebben toen om het toch een goede bestemming te geven opgegeten na aanraden van een Noor en ik kan u verzekeren dat ze niet groot zijn maar wel heel erg lekker.
SLECHTSTE ZOMER SINDS 1903
Toen we weggingen vanuit Nederland ( 12 juli) was het hier werkelijk niet om uit te houden. 35 graden en weinig wind, het record zou zelfs gebroken worden. Helaas, hoe verder we kwamen hoe kouder en slechter werd het weer. Toe we eindelijk aangekomen waren hoorden we tot onze schrik dat onze visvrienden uit Nederland niet een keer hadden kunnen vissen door de aanhoudende storm en regen.
De schrik sloeg ons om het hart�.het zou toch ook niet ons overkomen? Om een lang verhaal kort te maken�Inderdaad kunnen we de eerste dag niet vissen. Het is gewoon te zwaar weer. Vanuit Nederland horen we nog even dat het hitterecord is gebroken en wij zitten met 8 graden boven nul in een warmteoverall. Gelukkig zwakt de wind wat af de volgende dag en we besluiten ons geluk te proberen. Het blijft wel heel erg koud.
Door de enorme deining van de afgelopen dagen gaan we maar een oppertje opzoeken aan de overkant van de baai.
Vlak bij de vuurtoren van Lille Molla liggen we aardig beschut en kunnen we in ieder geval vissen. We zien veel schrijverij maar vangen geen noemenswaardige grote vis.
Wat koolvis tot tien kilo aan een pilkertje / shad en een lom. Lomvissen is altijd mogelijk en wanneer je met aas in de vorm van koolvis of haring op de grond gaat vissen is er een 100% garantie op deze zeer smakelijke roofvis .Het was echter die dag niet wat we ons hadden voorgesteld. Waar zouden ze zitten?
LEVEND AAS BLEEK DE OPLOSSING
Als vriend Aart voor de grap het weer eens met levend aas gaat proberen is het raak. In een kort tijdsbestek krijgt hij drie keer beet waarvan hij er twee weet te vangen. Er komt zelfs een doublet boven met allebei de vissen boven de 10 kilo...dat schiet op.
Prachtige gullen van boven de meter. We gaan allemaal om en ik kan u verzekeren dat dit deze week �het ei� van Columbus was. We maken een heel simpele combinatie van een pilker van 200 gram met daarboven een gummimak met haak tien. We vangen met een verenpaternoster in een handomdraai wat kleine koolvis tot dertig centimeter en doen die in een grote zwarte speciekuip.
Een doek erover tegen het spatten en klaar is Kees. Aan de pilker met dreg no.6 en gummimak met haak no.10 doen een klein koolvisje.
Heel voorzichtig laten zakken en heel voorzichtig langzaam op en neerhalen. Al snel volgde dan een enorm felle aanbeet. Het belangrijkste was om dan niet direct aan te slaan maar rustig te wachten en dan voorzichtig beginnen te draaien. De gul bleef dan doorhappen en schoof vanzelf over de dreg of haak heen. Waarschijnlijk kreeg hij of zij dan het gevoel dat de aasvis weg wilde en bleef door happen. Sloeg je aan dan kreeg je de aasvis gehavend en ontveld boven.
Het was gewoon kicken. De grote koolvis was er gewoon niet. De haring was nog niet gearriveerd en dan zijn deze megarovers er ook niet. Ons motto daar in het Noorden is dan ook gewoon Vissen op de vis die er wel zit en gullen , grote gullen zaten er voldoende. Ook een welkome verrassing in de vorm van een prachtig getekende zeeduivel.
Het vreemde was wel dat we het in het hele gebied waar we normaliter de grote koolvis altijd hadden nu gewoon niets vingen. Blijven dus maar in dit gebied met prachtgullen.!
Het water was hier relatief niet zo diep en waarschijnlijk trok de kleine koolvis naar het ondiepere water om te eten. Het was tussen de 25 en de 65 meter en op deze helling zat grote gul. We voeren met de boot naar de ondiepe kant en lieten ons afzakken naar de 65 meter. In de boot zat een kaartplotter en die werkte perfect. Zo konden we exact dezelfde driften maken.Eindelijk vangen we dan toch nog een prachtige koolvis maar het zouden er niet veel worden.
Als we na een dag knallen terugkomen zijn er net als ons vijf boten weggeweest en we zien in het fileerhuis een enkele grote koolvis van rond de 14 kilo en maar weinig mooie gul. Iedereen kijkt de ogen uit als ze onze partij met grote vis zien.Er zitten exemplaren bij van 17 kilo. Alle drie hebben we gul boven de 10 kilo gevangen en zijn echt moe van het vissen.
Aart had ook een machtig mooie koolvis gevangen aan het levend aas systeem en we kunnen nog steeds niet begrijpen waarom de vis niet reageert zoals vorig jaar. Het blijft vissen.
Dit gaan we morgen weer doen.
Als we na enkele uren klaar zijn met ons werk eten we een welverdiend karbonaadje en gebakken piepertjes.
Als we klaar zijn met de afwas gaan de twee mannen een lekker biertje drinken en ik ga even naar de gedenksteen van vriend Rob de Jong die hier twee jaar geleden zo tragisch aan zijn einde kwam. Verse bloemen en een nieuwe kleur op de steen. Laten we maar hopen dat Rob van boven met ons meegeniet. Wat is dit een paradijs voor sportvissers
VEEL NEDERLANDERS
Er zitten dit jaar erg veel Nederlanders en de informatie wordt dan ook direct uitgewisseld. De vorige artikelen in bladen en Internet gaan dus eindelijk werken.
Waar zijn jullie geweest is dan ook de meest gestelde vraag. De volgende dagen staan in het teken van enorme gulvangsten met gigantisch mooie exemplaren ertussen. Dikke gezonde vis die aan een licht hengeltje echt sport geven. Eindelijk komt mijn buurjongetje van tien naar me toe en vertelt dat hij een koolvis heeft gevangen van wel 7 kilo. Hij kan niet blijer. Een glimlach van oor tot oor. U kunt het niet geloven maar ik ben eigenlijk nog blijer voor hem. Zoveel plezier als dat mannetje in het vissen had. Hopelijk kom ik nog in contact met hem en stuurt zijn vader nog even de foto op dat ik met zijn zoon op de foto sta met een 36 pond zware gul. De volgende dag kunnen we niet weg omdat we voor Arnstein even een klusje moeten opknappen. Hij vraagt ons vriendelijk om even een tweeetal boten over te varen van Ballstad naar een andere bestemming.
Uiteraard doen we dat voor hem, Arnstein is inmiddels een echte vriend geworden en we gaan dit voor hem regelen. Op de weg er naar toe zien we een pas doodgereden vosje liggen en het dier is helemaal intact. Als biologieleraar kan ik deze kans niet laten liggen en besluit het beestje mee te nemen, ook deze zal worden geprepareerd. Als we terugkomen van deze verhuistrip horen we van de andere groep Nederlanders van de zeevisclub LeReJaPi ( Leo, Rens, Jaap en Piet) dat ze de grote koolvis vandaag wel hadden. Mooie vissen tussen de 10 en de 15 kilo. Ook zien we de Duitse vrienden terugkomen met enorme hoeveelheden grote vis. Er zit zelfs een exemplaar bij van 17.2 kilo. ZE KOMEN!!!!!
DE ACHT DAGEN GINGEN WEER VEEL TE SNEL
We hebben het weer gehad voor een jaar en kunnen terugkijken op een enorm geslaagde expeditie. Dit jaar ongelofelijk veel mooie grote gullen en wat minder grote koolvis. We konden gelukkig nog een pracht koolvis vangen van 14.6 kilo maar meer dan twintig hebben we er niet gevangen. Normaliter als het water wat warmer was geweest kun je dit aantal makkelijk in een dag halen maar daar moet je niet over zeuren. Het is en blijft vissen.
De laatste dag besluiten we met Nigel mee te gaan omdat we dat afgesproken hadden. Nigel is een fanatieke zeevisser die voor Arnstein de boten onderhoudt en altijd aftankt als de mensen terugkomen van hun trip. Het is erg slecht weer en de regen slaat in ons gezicht. Niet zeuren en we gaan ervoor.
We vangen redelijke leng tot iets meer dan een meter en een paar mooie koolvissen en een bloedrood gulletje. Dit visje had last van grootheidswaanzin en greep een pilker van drie ons.
Het visje was zo mooi dat het eigenlijk leek of het met airbrush was gemaakt. Gelukkig zien we het "fortuinlijke"visje de diepte inzwemmen en we weten dat hij het overleven zal.
Als we terugkomen heeft iedereen een voldaan gevoel. Het was weer meer dan waard om naar deze topbestemming toe te gaan en hopen de
volgende keer op weer zo een visserij.
Wilt u meer weten of inlichtingen???? Schrijf gerust, of bel dan even met p.pos@hengelsport.com
info@hengelsport.comP. Pos 075 -6700175
U kunt ook even kijken op de site van Arnstein Larsen:
