Deel II
ZONDAG 21 juli
We gaan met het vliegtuig om 14.30 naar Noorwegen, waar we na drie keer overstappen ( Adam - Oslo, Oslo - Trondheim, Trondheim - Bodo, Bodo-_ Svolvaer ) op steeds kleiner wordende vliegtuigen, aankomen op een piepklein vliegveldje in Svolvaer op de Lofoten, vlakbij het dorpje Kabelvag. Het is rond 21.30 en het is stralend weer zonder ook maar het kleinste zuchtje wind. We worden zoals vanouds weer opgewacht door de beheerder van het appartementencomplex Arnstein Larsen. Een zeer sympathieke Noor die vloeiend Engels, Duits en zelfs een beetje Frans spreekt. De bagage wordt ingeladen en we gaan richting Kabelvag, het dorpje aan de rand van de fjord met een schitterend gelegen sportviskamp. Uitzicht op de besneeuwde bergen en een schitterend fjord. Onderweg vertelt hij dat door een computerfout we niet in de appartementen terechtkunnen zodat we nu ondergebracht zijn in een groot huis van enkele Noorse kennissen van Arnstein. Geen enkel probleem toch? We hebben alleen een bed nodig en een douche meer niet. We praten bij en besluiten vroeg in bed te gaan omdat we gezien het weer niet kunnen wachten tot we morgen kunnen vissen.
MAANDAG 23 juli
06.00 uur op en gaan naar de steiger die op 5 minuten rijden ligt. Het huis dat we ter beschikking hebben gekregen ligt net 5 minuten buiten het dorp. We gaan met onze vertrouwde boot "pelikan" weg. Deze dik 6 meter lange polyester boot was onze trouwe metgezel ook vorig jaar. Er liggen gloednieuwe 6.20 m lange RODMAN boten maar die zijn tot en met maandag uitgeboekt. Wachten tot dinsdag is ook geen probleem. We kunnen onze naam schrijven in het water zo stil is het. De verwachtingen zijn hoog gespannen. We lijken de Daltons wel. Hetzelfde drijfpak aan en dezelfde petten, dezelfde hengels en dezelfde reels. We overleggen waar we zullen beginnen en we besluiten dat we naar de stek gaan waar we vorig jaar zijn geëindigd. Daar was toen grote koolvis, grote gul en lom te vangen op een diepte van rond de 40 meter. Eenmaal op de plek aangekomen met behulp van de Dieptemeter en een hand GPS beginnen we met pilkeren en verticalen met een 80 grams loodkopje met een blauwe shad. Schitterende vis komt boven, wordt gefotografeerd en wordt teruggezet als dit enigszins mogelijk is.
Gul, lom, zeewolf, koolvis komt er in grote hoeveelheid boven. We stoppen met deze visserij en gaan naar dieper water een tiental minuten varen. Op een diepte van 103 meter om precies te zijn is de eerste tussenstop. Nog steeds houd ik vol met mijn black tiger stik van Shakespeare met een 12 lbs gevlochten lijntje en een shad. De aanbeten zijn zo spectaculair dat ik dit mooier vind dan pilkeren. Alledrie vangen we weer veel vis en de vis is absoluut groter. De gul is hier minder aanwezig en voornamelijk grote Lom tot 16 pond komt boven water. De shads worden totaal uit elkaar gereten en halen amper drie vissen. De dril op het 12 lbs hengeltje vergoedt veel en shads hebben we voldoende bij ons. We beëindigen de dag ook op het diepe water en zijn weer allemaal in goede stemming. We eten gebakken zeewolf en lom biefstuk en gaan 23.30 naar bed
DINSDAG 24 juli
7 uur loopt de motor van de nieuwe Rodman 620 warm. Wat een plaatje van een boot. Eigenlijk veel te mooi voor sportvissers. Er wordt dan ook vriendelijk aan ons gevraagd om de boot schoon te maken na het vissen. We gaan vanwege het uitzonderlijk goede weer naar buiten om eens op echt diep water te proberen. Op weg er naar toe komen we schitterende geulen en pieken tegen. Overal stoppen we even en maken een driftje. Op een gegeven moment bij een diepte van 28 meter vliegt de diepte omlaag. Een tiental minuten driften en vissen leveren schitterende schelvissen op tussen de 2 en de 3,5 kilo. Echt alleen maar schelvis. We markeren het op de kaart en vervolgen na een half uurtje de reis. De uitreiking van de "Catch of the Day"cap vindt onder de bezielende leiding van Kees plaats en is voor broer Peter met een schitterende koolvis van 20 pond. Iedere dag moet de vanger van de grootste vis de dag ervoor, een hoedje op met de tekst "Catch of de day". Gezien het model zijn we niet blij om de hoed de hele dag te moeten dragen maar hilarisch is het wel. We hebben inmiddels 45 minuten gevaren en zijn voor Noorse begrippen ver van huis. Normaliter vang je al op 10 minuten varen veel vis maar nu is alles perfect om wat anders te proberen. We zijn als eerste sportvisbootje vertrokken naar open zee en zien in de verte ook een paar beroepsvissers. Even kijken dus maar. Ze liggen allemaal op een richel die van 60 tot dik 400 meter loopt. We laten ons kunstaas zakken en krijgen alledrie een knal op de hengel op een diepte van 40 meter.
Muziek in onze oren, krijsende reels. De vis loopt met gemak door de slip heen en ons adrenaline zit tegen het bekende schedeldak. De drie vissen wegen bij elkaar meer dan dertig kilo. Hier komen we voor. Wat een sport en wat een geweldige ervaring. Ik pak direct mijn lichte Tigerstik en ga met het shadje aan de gang. Het duurt weliswaar wat langer voordat dit lichte kunstaas op 70 diepte is maar wat een superervaring volgt als ik het kunstaasje een tiental meters omhoog vis. Een droge tik en ik sla aan, een hevig trillen volgt om daarna een gierende slip in overwerk te zien. Niet te stoppen en we kicken alle drie. Koolvissen van dik boven de meter vangen we aan de lopende band. Meer dan 80% kunnen we onbeschadigd terugzetten. Een vis die door de vele runs een caisson ziekte heeft opgelopen nemen we mee voor onze gastheer die deze " seelachs" absoluut kan waarderen. We hebben iedere vorm van zoetwatervissen snel vergeten na deze explosieve dag. We proberen een schatting te maken hoeveel vis we hebben gevangen. We komen er niet uit maar 70 koolvissen van rond de tien kilo is geen slechte schatting. Weer meer dan voldaan en kapot gaan we richting de haven.
WOENSDAG 25 juli
U begrijpt waarschijnlijk wel waar we besluiten naar toe te gaan. We gaan weer naar buiten naar de diepe richel. Van dit topweer moeten we natuurlijk profiteren. Ik word door de Heer Kees Kuntz gekroond met een begerenswaardig hoofddeksel "de Catch of the day cap" vanwege de vangst van een koolvis van ruim 23pond. Je staat een dag voor "mannelijk geslachtsdeel" maar wat had ik het graag voor over. Ruim 27 minuten stond ik met de vis in een lijfelijk conflict waar een sportvisser alleen maar van kan dromen. Welke vis neemt in run meer dan 60 meter lijn met een snelheid van een kanonskogel? De koolvis is er weer en we gaan weer genietend heen. Tientallen grote tot zeer grote vissen vangen we aan ons kunstaas. Op aanraden van ons zijn nu ook onze Duitse sportvis vrienden gearriveerd en die vissen vlakbij ons. Een Duitse hengelsportwinkelier krijgt een giga aanbeet en na een half uur drillen komt er een enorme koolvis van 1.29 m en 16.5 kilo boven. Wat een vis. We gaan door, dit kan namelijk iedereen overkomen. We besluiten om nog wat dieper te gaan vissen (200 meter). Wie weet wat daar zwemt. Direct komen er andere vissen boven. Vriend Peter voelt een aanbeet maar de dril is minimaal. Wat zal het zijn? Na 200 meter te hebben opgedraaid komt er een heel aparte vissoort boven die ik ondanks een ruime vissenkennis niet thuis kan brengen. Direct wordt de groot hologige, naar komkommer ruikende, diepwaterbewoner gefotografeerd nu hij nog levend is. De relatie met spiering is snel gelegd. Ook worden er kleine roodbaarsjes en mooie schelvissen gevangen. Peter vangt tot zijn verbazing nog zo een vreemde vogel en een klein beetje jaloers zijn we wel.
Ik ga ook op de grond vissen met een klein pilkertje maar helaas, het zijn alle soorten vis die je maar kan denken maar geen grootogig spieringachtig visje. We gaan weer opgewonden naar huis met misschien wel een nieuw Nederlands record. Op aanraden van Peter Dohmen, u weet wel die Hollandse scholexpert, hebben we het beste boek op de markt meegenomen (Zeevissen van Noord en West Europa) om dit soort problemen op te kunnen lossen. Het blijkt een grote zilversmelt te zijn en tot grote vreugde van Peter is deze nog niet geclaimd. Hij gaat er direct mee naar de SPAR om hem te laten wegen op een gecertificeerde weegschaal en hij maakt het invulformulier in orde. Wat heerlijk heeft hij geslapen die nacht.
ZONDAG 21 juli
We gaan met het vliegtuig om 14.30 naar Noorwegen, waar we na drie keer overstappen ( Adam - Oslo, Oslo - Trondheim, Trondheim - Bodo, Bodo-_ Svolvaer ) op steeds kleiner wordende vliegtuigen, aankomen op een piepklein vliegveldje in Svolvaer op de Lofoten, vlakbij het dorpje Kabelvag. Het is rond 21.30 en het is stralend weer zonder ook maar het kleinste zuchtje wind. We worden zoals vanouds weer opgewacht door de beheerder van het appartementencomplex Arnstein Larsen. Een zeer sympathieke Noor die vloeiend Engels, Duits en zelfs een beetje Frans spreekt. De bagage wordt ingeladen en we gaan richting Kabelvag, het dorpje aan de rand van de fjord met een schitterend gelegen sportviskamp. Uitzicht op de besneeuwde bergen en een schitterend fjord. Onderweg vertelt hij dat door een computerfout we niet in de appartementen terechtkunnen zodat we nu ondergebracht zijn in een groot huis van enkele Noorse kennissen van Arnstein. Geen enkel probleem toch? We hebben alleen een bed nodig en een douche meer niet. We praten bij en besluiten vroeg in bed te gaan omdat we gezien het weer niet kunnen wachten tot we morgen kunnen vissen.
MAANDAG 23 juli
06.00 uur op en gaan naar de steiger die op 5 minuten rijden ligt. Het huis dat we ter beschikking hebben gekregen ligt net 5 minuten buiten het dorp. We gaan met onze vertrouwde boot "pelikan" weg. Deze dik 6 meter lange polyester boot was onze trouwe metgezel ook vorig jaar. Er liggen gloednieuwe 6.20 m lange RODMAN boten maar die zijn tot en met maandag uitgeboekt. Wachten tot dinsdag is ook geen probleem. We kunnen onze naam schrijven in het water zo stil is het. De verwachtingen zijn hoog gespannen. We lijken de Daltons wel. Hetzelfde drijfpak aan en dezelfde petten, dezelfde hengels en dezelfde reels. We overleggen waar we zullen beginnen en we besluiten dat we naar de stek gaan waar we vorig jaar zijn geëindigd. Daar was toen grote koolvis, grote gul en lom te vangen op een diepte van rond de 40 meter. Eenmaal op de plek aangekomen met behulp van de Dieptemeter en een hand GPS beginnen we met pilkeren en verticalen met een 80 grams loodkopje met een blauwe shad. Schitterende vis komt boven, wordt gefotografeerd en wordt teruggezet als dit enigszins mogelijk is.
Gul, lom, zeewolf, koolvis komt er in grote hoeveelheid boven. We stoppen met deze visserij en gaan naar dieper water een tiental minuten varen. Op een diepte van 103 meter om precies te zijn is de eerste tussenstop. Nog steeds houd ik vol met mijn black tiger stik van Shakespeare met een 12 lbs gevlochten lijntje en een shad. De aanbeten zijn zo spectaculair dat ik dit mooier vind dan pilkeren. Alledrie vangen we weer veel vis en de vis is absoluut groter. De gul is hier minder aanwezig en voornamelijk grote Lom tot 16 pond komt boven water. De shads worden totaal uit elkaar gereten en halen amper drie vissen. De dril op het 12 lbs hengeltje vergoedt veel en shads hebben we voldoende bij ons. We beëindigen de dag ook op het diepe water en zijn weer allemaal in goede stemming. We eten gebakken zeewolf en lom biefstuk en gaan 23.30 naar bed
DINSDAG 24 juli
7 uur loopt de motor van de nieuwe Rodman 620 warm. Wat een plaatje van een boot. Eigenlijk veel te mooi voor sportvissers. Er wordt dan ook vriendelijk aan ons gevraagd om de boot schoon te maken na het vissen. We gaan vanwege het uitzonderlijk goede weer naar buiten om eens op echt diep water te proberen. Op weg er naar toe komen we schitterende geulen en pieken tegen. Overal stoppen we even en maken een driftje. Op een gegeven moment bij een diepte van 28 meter vliegt de diepte omlaag. Een tiental minuten driften en vissen leveren schitterende schelvissen op tussen de 2 en de 3,5 kilo. Echt alleen maar schelvis. We markeren het op de kaart en vervolgen na een half uurtje de reis. De uitreiking van de "Catch of the Day"cap vindt onder de bezielende leiding van Kees plaats en is voor broer Peter met een schitterende koolvis van 20 pond. Iedere dag moet de vanger van de grootste vis de dag ervoor, een hoedje op met de tekst "Catch of de day". Gezien het model zijn we niet blij om de hoed de hele dag te moeten dragen maar hilarisch is het wel. We hebben inmiddels 45 minuten gevaren en zijn voor Noorse begrippen ver van huis. Normaliter vang je al op 10 minuten varen veel vis maar nu is alles perfect om wat anders te proberen. We zijn als eerste sportvisbootje vertrokken naar open zee en zien in de verte ook een paar beroepsvissers. Even kijken dus maar. Ze liggen allemaal op een richel die van 60 tot dik 400 meter loopt. We laten ons kunstaas zakken en krijgen alledrie een knal op de hengel op een diepte van 40 meter.
Muziek in onze oren, krijsende reels. De vis loopt met gemak door de slip heen en ons adrenaline zit tegen het bekende schedeldak. De drie vissen wegen bij elkaar meer dan dertig kilo. Hier komen we voor. Wat een sport en wat een geweldige ervaring. Ik pak direct mijn lichte Tigerstik en ga met het shadje aan de gang. Het duurt weliswaar wat langer voordat dit lichte kunstaas op 70 diepte is maar wat een superervaring volgt als ik het kunstaasje een tiental meters omhoog vis. Een droge tik en ik sla aan, een hevig trillen volgt om daarna een gierende slip in overwerk te zien. Niet te stoppen en we kicken alle drie. Koolvissen van dik boven de meter vangen we aan de lopende band. Meer dan 80% kunnen we onbeschadigd terugzetten. Een vis die door de vele runs een caisson ziekte heeft opgelopen nemen we mee voor onze gastheer die deze " seelachs" absoluut kan waarderen. We hebben iedere vorm van zoetwatervissen snel vergeten na deze explosieve dag. We proberen een schatting te maken hoeveel vis we hebben gevangen. We komen er niet uit maar 70 koolvissen van rond de tien kilo is geen slechte schatting. Weer meer dan voldaan en kapot gaan we richting de haven.
WOENSDAG 25 juli
U begrijpt waarschijnlijk wel waar we besluiten naar toe te gaan. We gaan weer naar buiten naar de diepe richel. Van dit topweer moeten we natuurlijk profiteren. Ik word door de Heer Kees Kuntz gekroond met een begerenswaardig hoofddeksel "de Catch of the day cap" vanwege de vangst van een koolvis van ruim 23pond. Je staat een dag voor "mannelijk geslachtsdeel" maar wat had ik het graag voor over. Ruim 27 minuten stond ik met de vis in een lijfelijk conflict waar een sportvisser alleen maar van kan dromen. Welke vis neemt in run meer dan 60 meter lijn met een snelheid van een kanonskogel? De koolvis is er weer en we gaan weer genietend heen. Tientallen grote tot zeer grote vissen vangen we aan ons kunstaas. Op aanraden van ons zijn nu ook onze Duitse sportvis vrienden gearriveerd en die vissen vlakbij ons. Een Duitse hengelsportwinkelier krijgt een giga aanbeet en na een half uur drillen komt er een enorme koolvis van 1.29 m en 16.5 kilo boven. Wat een vis. We gaan door, dit kan namelijk iedereen overkomen. We besluiten om nog wat dieper te gaan vissen (200 meter). Wie weet wat daar zwemt. Direct komen er andere vissen boven. Vriend Peter voelt een aanbeet maar de dril is minimaal. Wat zal het zijn? Na 200 meter te hebben opgedraaid komt er een heel aparte vissoort boven die ik ondanks een ruime vissenkennis niet thuis kan brengen. Direct wordt de groot hologige, naar komkommer ruikende, diepwaterbewoner gefotografeerd nu hij nog levend is. De relatie met spiering is snel gelegd. Ook worden er kleine roodbaarsjes en mooie schelvissen gevangen. Peter vangt tot zijn verbazing nog zo een vreemde vogel en een klein beetje jaloers zijn we wel.
Ik ga ook op de grond vissen met een klein pilkertje maar helaas, het zijn alle soorten vis die je maar kan denken maar geen grootogig spieringachtig visje. We gaan weer opgewonden naar huis met misschien wel een nieuw Nederlands record. Op aanraden van Peter Dohmen, u weet wel die Hollandse scholexpert, hebben we het beste boek op de markt meegenomen (Zeevissen van Noord en West Europa) om dit soort problemen op te kunnen lossen. Het blijkt een grote zilversmelt te zijn en tot grote vreugde van Peter is deze nog niet geclaimd. Hij gaat er direct mee naar de SPAR om hem te laten wegen op een gecertificeerde weegschaal en hij maakt het invulformulier in orde. Wat heerlijk heeft hij geslapen die nacht.
