Veel vis, Grote vis…“Noord Noorwegen”……Wat wil je nog meer!!
U kent waarschijnlijk wel de uitdrukking”Never change a winning team” daarom gaan wij altijd naar dit “Mekka”van de zeesportvisserij. Het is niet dicht bij de deur maar “Wat je van ver haalt dat is lekker”. Half augustus was het dan weer zover. Op naar de top van Noorwegen ……De lofoten!!!!
De reis……
Als ik terugkijk toen ik er tien jaar geleden voor het eerst naar toe ging was dat inderdaad met het vliegtuig. Een prachtige ervaring omdat je over het dik besneeuwde gebergte vloog maar een enorm nadeel omdat je eigenlijk niet mee kon nemen wat ik eigenlijk wel wilde. Gelukkig opperde mijn broer het idee om met een keertje met de auto te gaan. We hadden gelukkig de tijd dus we maakten van de rit door Zweden ook een vakantie. Als je tegen autorijden opziet dan moet je zeker dit niet ondernemen omdat het
Ben je echter avontuurlijk ingesteld en vind je autorijden in de natuur mooi dan moet je dit toch eens overwegen. Bij het vliegen ben je hen en terug twee dagen kwijt en met autorijden in totaal vier dagen. Je verdient het dik terug omdat je proviand, extra hengelspullen en vis mee kunt nemen.
We wonen zelf in Zaandam en gaan dan eerst naar Puttgarden in Duitsland, Daar nemen we de pont naar Rodby in Denemarken. Ongeveer twee uur en een half uur rijden komen we aan bij Helsingor, daar pakken we weer de pont naar Helsinborg Zweden. Dan richting Goteborg, mora, Ostersund, Vilhelmina, Storuman, dan ga je westelijk Noorwegen binnen en gaat richting Junkerdal dan richting Skutvik waar je de pont neemt ( 2,5 uur) naar Svolvaer en dan nog 10 minuten naar Kabelvag. Een schitterende reis die eigenlijk ook vakantie op zich is. Toen we bij de boot aankwamen was het schitterend weer en de broeken gingen direct uit en een simpele sportbroek ging aan. Het water was echt spiegeglad en glashelder.
Opeens zag ik bij de kant het water bewegen en ik ging kijken wat daar de reden van was. In wier zag ik nog net het lijf van een zeeduivel die daar verscholen lag. Ik riep mijn broer en die zei dat ik hem direct moest vangen omdat het wel lekker was voor op de BBQ. Uiteraard gingen we dat proberen en ja hoor de zeeduivel lag binnen "No Time"op de kant tot grote hilariteit van de tientallen toeristen. Het is jammer dat de vissen zo een grote kop hebben wat het gedeelte wat je daadwerkelijk kan opeten is relatief klein.
WARMSTE ZOMER
Van Johan veerman hoorde ik al dat het in de eerste week van mei heel erg goed was. Buffels van koolvissen en gullen werden er toen al gevangen terwijl het dan eigenlijk veel te vroeg in het jaar is. Heel veel groepen zijn inmiddels door de verschillende publicaties van mij naar dit oord vertrokken en tot op heden heb ik niet één iemand met slechte ervaringen meegemaakt. Helaas was er een keer een sportvisser en vriend van me die problemen met zijn boot kreeg omdat de schroef van de aandrijfas afbrak. Helaas, maar dat bleek een productiefout en Arnstein( de eigenaar ) gaf hem een boot op zijn kosten voor het daarop komende jaar. De vis was ook in de war en normaal is augustus de maand voor de grote koolvis maar dit jaar was het vooral grote kabeljauw wat de klok sloeg. Vissen van ruim boven de tien kilo met exemplaren van 
Voor zomervissen zijn dat toch heel mooie afmetingen. Tel daar 30 % kuit bij op en je heb vissen in de winter van ruim 40 pond.
FRYSLAN BOPPE!!
Al een tijdje lang heb ik contact met groep sportvissers uit Friesland. Met een man of 6 organiseren de mannen elk jaar een buitenlandse trip. Vorig jaar wilden ze een keertje naar het zuiden en daar hebben ze zeg maar een haringweek gehad met een leuke visserij maar nu niet bepaald spectaculair met grote vis. Wat me gelijk opviel dat deze jongens de sport boven aan hadden staan. Met lekker licht materiaal gingen ze op pad om de koolvis en de gul te belagen. 
Toen wij aankwamen waren zij er al drie dagen en ze hadden al de nodige vis op de kant weten te brengen. Net als ieder jaar waren de Nederlanders weer de mensen die de vis vingen. De meeste Duitsers vissen gewoon anders dan wij. Met in onze ogen veel te zwaar materiaal en veelal veel te zware hengels. Onze zwaarste hengel was dit jaar een 30 lbs. hengel en ik kan u verzekeren dat we er bijna niet mee gevist hebben omdat je het op diepten tussen de 25 en 50 meter echt niet nodig hebt. Als de vis diep zit kan het wel eens voorkomen dat je een 30-lbs hengel nodig hebt met een 300 grams pilker maar dat is meer uitzondering dan regel De mannen kregen uiteraard ook even de tip om het met levend aas te proberen en dat werd dus ook heel goed in de praktijk gebracht. De vis reageerde heel anders op de pilkers dan vorig jaar. Volgens Arnstein was het in de Lofoten het warmste voorjaar en de warmste zomer in 100 jaar. De vis was dus ook heel traag. DE oplossing voor de grotere gul was dan ook net als vorig jaar de levend aas methode. Of direct op de loodkop of gemonteerd op een takeltje met een onderlijn op een zelfgemaakte afhouder van 1,5 mm dik lasdraad.
Het werkte weer toppie- toppie en menig 13 kilo plus gul ging op die manier in de fout. Toen de Duitsers vroegen hoe we het deden kwamen ze volgende dag nog steeds zonder vis thuis en toen we dezelfde truc vertelde tegen onze Friese vrienden vingen die ze wel……We zijn dus niet alleen beter in voetballen maar ook in vissen. De Friese groep had de trip van hun leven terwijl wij nog beter gewend waren. Wij wilden echt alleen grote gullen vangen en gingen alleen met koolvis van 30 cm en langer als aasvis aan de slag.
De haring was er dit jaar weer net niet toen wij er waren dus echt giga koolvis zaten er dus niet. Wel werden er exemplaren gevangen van rond de 15 kilo maar de echt buffels waren er gewoon niet. Voor ons was de vakantie echt geslaagd omdat de friezen uit hetzelfde hout waren gesneden al onszelf. Niet zeuren en zolang mogelijk op het water blijven. Je bent er maar 1 keer per jaar en dan moet je de vistijd zo goed mogelijk benutten. Ook hielden ze van een geintje en we hebben dan ook het nodige gelachen. Dat ze in Friesland een vreselijke aparte manier hebben van eten koken bleek wel toen we werden uitgenodigd om te komen eten. Het serveren van het eten was voor mi wel het hoogtepunt. De emmer die werd gebruikt in de toilet was groot genoeg voor de vele grote monden rond de tafel, waarom zouden we die dan ook niet gebruiken. Mijn broer Ruth heeft zich werkelijk waar rot gelachen. Tientallen moppen vlogen over tafel en ook vriend Nigel moest de nodige grappen verduren. 
De mannen Bjorn, David, Jacob, Marcel, Johan en Mark konden niet alleen goed vissen ze waren ook nog eens heel leuk gezelschap. Elke dag dat we weg gingen was er wel een grap of een grol die met elkaar uit gehaald werd. Het allermooiste op dit vlak was wel “de Reanimatie van een grote gul van 16 kilo”. Ik was bijna klaar met het strippen en fileren van de vis toen mijn grote Engelse vriend Nigel binnenkwam om te kijken wat we gevangen hadden. Toen hij de enorme vis zag liggen zei ik hem dat hij nog maar net dood was en dat ik hem zonder probleem weer kon reanimeren. Vol ongeloof keek hij me aan, maar toen ik met mijn meest serieuze gezicht aan het karwei begon keek hij toch heel erg nieuwsgierig. Na een tweetal minuten keek ik triomfantelijk in zijn richting legde mijn oor op de buik van de kabeljauw en riep “Nigel, i told you…he is working again, he is back alive….
Nigel kwam aangesneld en legde zijn ook op de gul om zijn hartslag te horen. Op hetzelfde moment liet ik een harde onvervalste Hollandse scheet. Hij rolde om van het lachen en zei dat hij in zijn hele leven niet zo was beetgenomen. Vooral als je dan de hele tijd met een hele groep met kerels omgaat vliegen vanzelf de moppen in het rond.
RENE DOET HET VOOR HET EERST!!! a er maar aanstaan, bijna geen ervaring op de zoute plas en dan direct naar de Lofoten. Onze vaste vismaat AART kon vanwege zijn werk dit jaar echt niet mee en toen had mijn broer Ruth een vriend gevraagd die ook heel graag meewilde. 
Hij had slechts één keer eerder op zee gevist en hij werd dus letterlijk voor de leeuwen gegooid omdat het vissen hier wel iets anders is dan het zoute plasje in Nederland. Hij heeft het naar behoren gedaan en heeft zelfs twee dagen met de grootste vis bovenaan de ranglijst gestaan tot ongenoegen van mijn broer die het maar gelijk gooide op”De domste boeren groeien de grootste kolen” Hij ving aan het Noorwegen lijntje van SPRO met rode haken en rode veertjes erop gemaakt vreselijk goed en was helemaal verdrietig toen hij dit favoriete lijntje verspeelde.
Ik had van Pascal en Bas van Spro meerdere producten meegekregen om uit te proberen en ik kan met twee vingers omhoog zeggen dat vooral de lijntjes met de grote lichtgevende gele en rode haken met dito gekleurde veren erop dodelijk waren voor de gullen. Ook de losse fluorescerende tube-flies in het Noorwegen pakket waren superieur. De Friese ploeg had ze in Friesland gekocht nadat ik er al eerder op www.hengelsport.com over had geschreven en bij deze groep waren de resultaten met deze lijntjes ook giga-goed. Helaas had ik er wat te weinig bij me want in noorwegen heb ik zeker aan tien Duitsers verteld wat voor merk en type lijntjes het waren want ze vingen als een trein en veel beter dan de Duitse Kerstbomen met allemaal rotzooi eraan dat niets ving.
WALVISHAAI , WALVISSEN EN OTTERS Ook dit jaar was er weer het nodige te beleven in dit ongelooflijk mooie gebied. De allermooiste ervaring was dit keer op donderdagvond rond 23.00 uur. Het was weer zo schitterend mooi weer dat het te helder was om goed en veel te vangen, dus we verlegden de visdag richting de avond en de nacht. We staan met z’n drieën heel geconcentreerd te vissen en wilden om 24.00 uur naar huis gaan omdat we dan ook nog het nodige werk te doen hadden. 
Ik stond links in de hoek en was op een gegeven m oment oog in oog met een enorme walvishaai die met open bek rond de boot zwom op nog geen 1.5 meter afstand.
Uiteraard meldde ik het direct aan mijn broer en aan René en we waren getuige van deze onvergetelijke ervaring. We hadden dit 7 jaar geleden ook al een keertje eerder meegemaakt maar toen was de haai zeker 20 meter van de boot verwijderd.
Nu konden we de haai bij wijze van spreken aanraken. Wat ben je dan klein in een 6,5 meter lange boot. Ook hadden onze Friese vrienden meerdere keren groepen met dwergwalvissen tot 11 meter gezien en om die in levenden lijve te zien was ook wel weer spectaculair. 
Toen we terug waren bij ons huisje werden we ook verrast met een oorverdovend snerpend gegil veroorzaakt door een paar vechtende otters. Later in de nacht zijn deze zeer zwaar beschermde dieren ook te gast geweest bij ons huisje en hebben ze het daar drogende en gezouten eekhoornvelletje gestolen en waarschijnlijk opgevreten. VOLGEND JAAR WEER !!!!!
We kijken weer uit als de herfst en winter en het voorjaar 2008 weer voorbij zijn en we weer aanstalten maken om naar dit Mekka van de sportvisserij te gaan. Natuurlijk springen de vissen ook hier niet in de boot maar je moet wel van heel slechte huize komen om hier geen mooie vis te vangen. De enige spelbreker hier is het weer, maar dat is op iedere visplek die aan zee ligt het geval. Persoonlijk heb ik nog nooit in de Lofoten in de zomer meegemaakt dat ik slecht weer heb gehad, dus daar zou ik me maar niet al te druk om maken. 
Wilt u echt meer informatie hebben over deze fantastische visplek schroom dan niet en bel even dan kan ik u alle details vertellen . U kunt ook direct even kijken aar de website in Noorwegen
www.lofoten-rorbuferie.no In 7 talen kunt u het bekijken.
Pim Posp.pos@hengelsport.com
tel: 075-6700175
06-24593472
