De eerste keer dat ik in contact kwam was op het eiland Soroya in het noorden van Noorwegen. Het was een vurige wens om een keertje zo een vis te mogen vangen en dat was volgens Nils Erik Nilsen ( eigenaar van een reisbureau) niet zo een heel moeilijke opgave. Gewoon niet al te diep en met een pilker of met aas en dan kwamen de wolven vanzelf. Op een gegeven moment kreeg ik dus op met een met vis beaasde pilker bedoeld voor de lom een aanbeet en daar kwam mijn vriend Anarhichas Lupus boven oftewel onze grijze zeewolf.
PITBULLGEDRAG
De schipper waar me mee op zee waren vond het wel leuk om even zijn kunstje te demonstreren. Hij pakte zijn gaf waarmee hij grote vis uit het water tilde en stak de stok in de bek van de vis. Meteen hoorde we hout knarsen en zat de stok muurvast tussen twee kaken. Negen minuten heeft hij daar als een pitbull gehangen en toen hij uiteindelijk losliet deed hij het daarna weer drie minuten. Toen vond ik het welletjes en heb hem maar losgemaakt. In de maag van de vis zaten twee totaal kapot gebeten noordzeekrabben. Leuk om te weten is dat de zeewolf in het Latijn Anarhichas heet wat eigenlijk “klimmer”betekent. 
Men heeft lang aangenomen dat de zeewolf tegen rotsen opklimt en zo zijn voedsel bij elkaar scharrelt. Op die reden werd ook het ontbreken van buikvinnen verklaard. De grijze zeewolf is van de familie der zeewolven het algemeenst verspreid. Hij leeft voornamelijk tussen stenen en op rotsachtige bodem. De vis paait in de tweede helft in de winter, en naarmate het voorjaar nadert gaan ze terug naar het ondiepe water waar ze weer aansterken. In IJsland en Noorwegen wordt de huid van de gevlekte zeewolf gelooid en verwerkt tot versiering van vesten en jassen. Ook worden er zeer dure schoenen van gemaakt. Het leer behoort tot de sterkste leersoorten ter wereld. Heel veel mensen zijn er op uit om in Noorwegen een zeewolf te vangen en ik durf bijna te stellen dat dit ook best mogelijk is maar dan moet u wel een aantal dingen doen anders kunt u het vergeten. In het zuiden zit erg veel vis maar de zeewolf zit er gewoon veel minder dan in het noorden. In het zuiden is het een gelukstreffer maar in het noorden kun je er in de juiste periode ( mei juni juli) gericht op vissen. Ik heb op een dag in het Noorden wel eens 24 zeewolven op een dag gevangen. Ik vroeg gewoon aan de eigenaar van het complex of hij een goede stek wist en toen was het zo geregeld.
VANGSTMETHODE
Niet met een pilker op en neer halen zoals je de meeste rondvis kan vangen maar met aas. Je neemt gewoon een loodje van 200 of driehonderd gram en dertig centimeter daarboven maar je een lange afhouder. Aan de afhouder wat opvallende kralen en een 60 cm lange aaslijn van 60 a 70/00 lijn en stukken koolvis erop. Een tip is om niet met een dreg te vissen maar met een enkele haak. het is namelijk een crime om een dreg los te krijgen uit de bek van een lom of een zeewolf. Een no 5/0 of 6/0 haak voldoet prima. ik neem altijd baitholders. De meeste mensen willen altijd makreel of haring maar u kunt van me aannemen dat koolvis om vele redenen beter is dan makreel of haring. Natuurlijk weet ik ook wel dat haring lekker ruikt maar koolvis is veel sterker aan de haak en de zeewolf heeft nooit een makreel in zijn maag en wel kleine koolvis. Wat ook heel goed werkt is een netje wat je gebruikt om over je gewonde vinger legt om het verband op zijn plaats te houden. Overal in de apotheek te verkrijgen. 
Ik stop dan in het netje een tiental rauwe mosselen zonder schelp uiteraard en stukken vis en maak er een soort worstje van. Het netje dichtknopen en net als een boilie op je haak maken. Dan met je lood op en neer gaan en vooral met een plof op de bodem laten komen. Het geluid lokt de zeewolf en het aas doet de rest. Heel vaak worden met pilker ook zeewolven gevangen maar dan zitten ze vaak vals gehaakt. De zeewolf wil absoluut geen indringers in zijn gebied die groter of kleiner zijn dan hijzelf. Hij komt richting de pilker en wordt per ongeluk gehaakt. Het kan dan ook voorkomen dat je op tien vierkante meter meerdere vissen vangt maar die zijn vaak van dezelfde grootte. Ik had dat via een Noorse beroepsvisser gehoord en inderdaad in de praktijk heb ik het ook meegemaakt. Als je een zeewolf gevangen hebt moet je voor de lol eens in zijn bek ruiken. Het is of je een pan met mosselen ruikt en dat verklaart direct waarom de zeewolf zo hoog op de culinaire ladder staat. Het dier is groot geworden met schaal en schelpdieren dat geeft de fantastische smaak. Vergeet ook niet de wangetjes eruit te halen want die zijn enorm groot.
De vis heeft giga grote kauwspieren en die zijn superlekker. Ik moest eens voor het Noorse verkeersbureau ( Innovation Norway ) een artikel maken over Bremanger, een stad in het midden westen van Noorwegen. Ik had mazzel dat ik getuige was van het lossen van een vissersboot die met longlines gevist had op Lom en zeewolf. Daar kwamen vissen uit to 38 kilo per stuk. Ik schrok met werkelijk dood. 
Enorme vissen die echt koppen hadden als een Franse bulldog. De vissen werden machinaal gevild en de huiden werden heel voorzichtig behandeld en naar IJsland gestuurd omdat daar een fabriekje was die van gevlekte zeewolven prachtig leer maakte. Als u een lekker gerecht met zeewolf wilt moet u voor de lol eens bij Google zeewolf indrukken en dan kunt u echt honderden gerechten uitkiezen.
